Σήμερα θα μιλήσουμε για μια κατάφωρη παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων από τα κινέζικα μέσα μαζικής ενημέρωσης εις βάρος ενός εξαιρετικού κινέζου επιστήμονα, του Δρ. Λιν Τσεν. Το άρθρο βασίζεται στα λεγόμενα του επιστήμονα και στο πληροφοριακό υλικό που μας παραχώρησε.
Τον Ιούνιο του 2002 πραγματοποιήθηκε μια εθνική εκστρατεία στα μέσα ενημέρωσης στην Κίνα: για μια περίοδο τριών εβδομάδων μια εθνική εφημερίδα με αντιμερικάνικη ατζέντα, η China Youth Daily (εφεξής η Daily) δημοσίευσε πολλά πρωτοσέλιδα άρθρα και απόψεις με συκοφαντικούς ισχυρισμούς για να κηλιδώσει τη φήμη του Δρ. Λιν Τσεν, ενός προέδρου κολεγίου με σπουδές στις ΗΠΑ. Μια πρακτική που θυμίζει την Πολιτιστική Επανάσταση περίπου 40 χρόνια νωρίτερα, αυτή η εκστρατεία συκοφαντικής προπαγάνδας ονομάστηκε «Υπόθεση Διδακτορικού Χάρβαρντ».
Τι συνέβη
Τον Μάιο του 2002, ο Δρ. Λιν Τσεν επέστρεψε στην Κίνα για να υπηρετήσει ως πρόεδρος ενός κολεγίου στη Σαντόνγκ. Ώντας ο πρώτος επιστήμονας με διδακτορικό του Χάρβαρντ που επέστρεψε στην πατρίδα του εδώ και δεκαετίες και ο πιο ακριβοπληρωμένος πρόεδρος κολεγίου, η είδηση της επιστροφής και του διορισμού του έγινε πρωτοσέλιδο σε εθνικό επίπεδο.
Τους επόμενους μήνες, έδωσε συνεντεύξεις στην τηλεόραση και τις εφημερίδες, μιλώντας για τη δυτική εκπαιδευτική φιλοσοφία, τα δυτικά μοντέλα διαχείρισης πανεπιστημίων και την τρέχουσα κατάσταση και τις προοπτικές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της Κίνας.
Στις 26 Ιουνίου, η Daily δημοσίευσε ένα πρωτοσέλιδο άρθρο "Γιατί πιστεύεις ότι είναι διδάκτορας του Χάρβαρντ;" (εφεξής «Γιατί»). Το άρθρο υποστηρίζει ότι το διδακτορικό του Χάρβαρντ που έχει ο Δρ. Τσεν είναι ψεύτικο επειδή ο υποτιθέμενος μέντοράς του στο Χάρβαρντ, Robert C. Merton, αρνήθηκε ότι είχε ποτέ μαθητή ονόματι Λιν Τσεν.
Το κοινό έμεινε έκπληκτο. Μια εβδομάδα αργότερα, στις 3 Ιουλίου, μια άλλη εφημερίδα, η Beijing News, δημοσίευσε ένα πρωτοσέλιδο άρθρο με τίτλο «Αποδείξεις του διδακτορικού του Χάρβαρντ» υποστηρίζοντας ότι το πτυχίο του Χάρβαρντ του Τσεν είναι πραγματικό. Το άρθρο αναφέρει ότι ο καθηγητής Merton επιβεβαίωσε ότι επέβλεψε τη διδακτορική έρευνα του Λιν Τσεν, ο οποίος έλαβε το διδακτορικό του στα οικονομικά το 1994.
Το κοινό έμεινε για άλλη μια φορά έκπληκτο. Γιατί ο RC Merton έκανε δύο διαφορετικές δηλώσεις για τον Λιν Τσεν; Η απάντηση είναι: η πρώτη δήλωση ήταν ψευδής και κατασκευάστηκε εξολοκλήρου από την Daily.
Σε μια χώρα με νόμο και τάξη, οι δημοσιογράφοι που διαπράττουν μια τέτοια παράνομη πράξη θα έπρεπε να απολύονται και να αποκλείονται από τα ΜΜΕ για πάντα. Ωστόσο, η Daily δεν ανέστειλε τη δημοσιογράφο, αλλά δημοσίευσε ένα άλλο πρωτοσέλιδο άρθρο "Cracking the Mystery of Lin Chen" (στο εξής "Cracking") το οποίο συνέγραψε στις 16 Ιουλίου 2002. Το κύριο επιχείρημα του "Cracking" είναι ότι, αν και το πτυχίο του Λιν Τσεν στο Χάρβαρντ είναι πραγματικό, πήρε τη θέση του προέδρου κολεγίου μέσω μιας σειράς απατών.
Η Daily αναφέρθηκε στο βιογραφικό του Τσεν. Στο βιογραφικό του αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι: Έκανε πολλά μεταπτυχιακά μαθήματα ενώ ήταν διδακτορικός φοιτητής στο Χάρβαρντ. Το 1994 το Πανεπιστήμιο Tsinghua τον προσκάλεσε να γίνει προσκεκλημένος καθηγητής ενώ επισκέφτηκε και έδωσε διαλέξεις στο Tsinghua. Το 2001, ήταν υπό εξέταση για τη θέση του Υποδιοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Κίνας.
Το 2002 βοηθούσε την Euromoney στο Λονδίνο να εισέλθει στην κινεζική αγορά κ.λπ. Η Daily είπε ότι είχαν ερευνήσει και όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί ήταν ψεύτικοι. Η Daily κατηγόρησε επίσης τον Λιν Τσεν ότι δεν παρείχε υλικό αίτησης, όπως συστατικές επιστολές στο κολέγιο, και ότι ο μισθός του Τσεν στη Σιγκαπούρη ήταν πολύ χαμηλότερος από τον μισθό που έπαιρνε στην Κίνα.
Το κοινό έμεινε έκπληκτο για τρίτη φορά. Αλλά αυτή τη φορά ήταν το τέλος της "Υπόθεσης Διδακτορικού Χάρβαρντ": οι δημοσιογράφοι της Daily αρνήθηκαν να αντιμετωπίσουν τον Λιν Τσεν σχετικά με τους ισχυρισμούς τους και άλλα μέσα/εφημερίδες δεν είχαν τη δυνατότητα να δώσουν συνέχεια για να ελέγξουν τους ισχυρισμούς της Daily.
Ο Δρ. Τσεν «δολοφονήθηκε ως χαρακτήρας». Απομακρύνθηκε από τη θέση του προέδρου του κολεγίου. Από τότε δεν μπόρεσε να βρει μια αξιοπρεπή μόνιμη δουλειά και ζει με κακό όνομα.
Αν και οι ισχυρισμοί ήταν γεμάτοι ψέματα και εξαπάτηση, εύκολο να αντικρουστούν με βασικά γεγονότα και απλή λογική, στη χώρα όπου το κοινό δεν διαθέτει ικανότητα κριτικής σκέψης, αυτοί οι ισχυρισμοί σε μια εθνική εφημερίδα ήταν αρκετοί για να καταστρέψουν τη φήμη του Δρ. Τσεν, την καριέρα και την οικογένειά του.
Έκκληση στα δυτικά μέσα ενημέρωσης
Ο Δρ. Τσεν δεν μπορούσε να επιστρέψει στις ΗΠΑ μέχρι το 2020 όταν ο Δρ. Τσεν εγγράφηκε για λογαριασμό στο LinkedIn. Προσπαθούσε να πείσει δημοσιογράφους στην Κίνα με τους οποίους συνδέθηκε στο LinkedIn να δημοσιεύσουν την ιστορία του. Είχε σημειωθεί κάποια πρόοδος μέχρι που διαπίστωσε ότι τα μηνύματα μεταξύ των δημοσιογράφων στην Κίνα και εκείνου ήταν λογοκριμένα. Πιθανώς ως άμεση αντίδραση στην προσπάθειά του, η κινεζική αρχή στον κυβερνοχώρο εξέδωσε πρόσφατα μια οδηγία που προτρέπει τους Κινέζους δημοσιογράφους να μην επικρίνουν τους συναδέλφους τους σε άλλα μέσα.
Η προσπάθειά του να πει την δική του πλευρά της ιστορίας στο κινεζικό κοινό δεν στέφθηκε με επιτυχία. Λόγω της προσπάθειάς του, βρίσκεται τώρα υπό πλήρη ψηφιακή παρακολούθηση από την κινεζική αρχή στον κυβερνοχώρο: Δεν είναι σε θέση να στείλει μηνύματα στους γνωστούς του στην Κίνα.
Η ιστορία του που στάλθηκε σε ιστότοπους και μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην Κίνα επέστρεψε ως μη παραδοτέα. όλα τα email του που στάλθηκαν σε φίλους και πρώην συναδέλφους του στην Κίνα έμειναν αναπάντητα. και καθένας από τους πολλούς λογαριασμούς του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου παραβιάστηκε κατά καιρούς.
Όντας αποκλεισμένος στην Κίνα, ο Δρ. Τσεν απευθύνεται τώρα στα δυτικά μέσα ενημέρωσης για κάλυψη της ιστορίας του, π.χ. η απάντησή του στους ισχυρισμούς της Daily.
Σημασία και αντίκτυπος
Η ιστορία του Δρ. Τσεν όχι μόνο αφηγείται τη δοκιμασία του, αλλά αποκαλύπτει επίσης μια νέα μορφή συστηματικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από δημοσιογράφους στην Κίνα: δυσφημήστε ορισμένα άτομα, φιμώστε τα και αφήστε τα να χαθούν. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι καταχραστές είναι, παραδόξως, δημοσιογράφοι.
Αυτός ο ρόλος των δημοσιογράφων είναι μοναδικός υπό το κομμουνιστικό καθεστώς και σε μεγάλο βαθμό ανήκουστος στο ευρύ κοινό. Οι Δυτικοί αδυνατούν ίσως να πιστέψουν ότι οι Κινέζοι δημοσιογράφοι μπορεί να είναι τόσο κακοί και σκληροί. Αυτή η περίπτωση μας θυμίζει τα σχόλια του καθηγητή του Χάρβαρντ MacFarquhar μετά τη μελέτη της Πολιτιστικής Επανάστασης στην Κίνα: "Η ουσία είναι ότι οι Κινέζοι, χωρίς άμεσες εντολές, ήταν ανελέητοι ο ένας προς τον άλλο. Πολεμούσαν, αλληλοσκοτωνόντουσαν και βασάνιζαν ο ένας τον άλλον".
Η δοκιμασία του Δρ. Τσεν είναι η συνέχεια της Πολιτιστικής Επανάστασης. Τέτοια πράγματα είναι απίθανο να συμβούν στις δυτικές χώρες όπου εφαρμόζεται η αρχή του ελεύθερου Τύπου, και το δικαστήριο είναι έτοιμο να υποβάλει αγωγές και ο λαός έχει την τελευταία λύση για να απαντήσει στην αδικία. Όλα αυτά δεν ήταν διαθέσιμα για αυτόν στην Κίνα.
Η κινεζική αρχή προσπαθεί να εμποδίσει τα δυτικά μέσα ενημέρωσης να δημοσιοποιήσει την ιστορία του επειδή μπορεί να έχει καταστροφικές επιπτώσεις στην εικόνα των Κινέζων δημοσιογράφων και της κινεζικής κυβέρνησης. Αυτό δείχνει επίσης τον πιθανό αντίκτυπο της ιστορίας στην πολιτική της Κίνας. Σας προτείνουμε να διαβάσετε αναλυτικά την απάντηση του Δρ. Τσεν στις κατηγορίες εναντίον του σε αυτό τον σύνδεσμο του linkedin.