Επιτέλους βρήκα και ένα καλό gothic doom metal για να παρουσιάσω και συγκεκριμένα τους Spirewell και το πολύ καλό τους cd που εκδόθηκε πρόσφατα, το For They Speak Against Thee Wickedly. Παρά τις γνωστές δυσκολίες λόγω ελλείψεως στοιχείων για την μπάντα θα κάνω ότι μπορώ να την παρουσιάσω σωστά. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τέτοιες μικρότερου βεληνεκούς σε εισαγωγικά μπάντες περνάνε στο έτσι και επιβιώνουν κάτι παλτά λόγω προώθησης από τα μέσα και τις εταιρείες τους.
Μεγάλη ιστορία αυτή με τις εταιρίες διανομής που πολλοί καλλιτέχνες ταλαντούχοι αποφεύγουν και προτιμούν να δώσουν τον αγώνα τους ως ανεξάρτητοι παρά να δέχονται πιέσεις και να τους πίνουνε το αίμα σαν βαμπίρ από τον κόπο τους. Μην ξεχνάμε ότι κουράζονται να βγάλουν το δημιούργημα τους από το υστέρημα τους πολλές φορές και το σοβαρό της υπόθεσης είναι ότι εκεί βρίσκω πάντα τα καλύτερα ακούσματα.
Όπως και πιο πριν που άκουγα μια μικρή αλλά όχι καινούρια μπάντα του gothic rock που την ήξερα από παλιά αλλά επειδή προέρχεται από μια μικρή χώρα δεν της δίνει κανείς σημασία. Πήγα να τους παρουσιάσω αλλά δεν βρήκα τίποτα να βάλω για φωτογραφίες η βίντεοκλιπ. Θα μπορούσα να κάνω το κείμενο σκέτο αλλά δεν θα άξιζε για τα παιδιά που είναι πολύ αξιόλογα να μην βάλω όλα τα απαραίτητα στοιχεία. Μάλλον θα πρέπει να τους ζητήσω να μου στείλουν υλικό αν το επιθυμούν βέβαια γιατί έχω παρατηρήσει ότι πολλές μικρές μπάντες δεν ενδιαφέρονται για προώθηση.
Δεν ξέρω αν το κάνουν σκόπιμα η από ιδεολογικά κίνητρα αλλά δεν τους πολυενδιαφέρει να βγαίνουν στα μέσα. Έχουν επιλέξει να είναι στην underground σκηνή για πάντα και να παίζουν για την πλάκα τους κυρίως σε τοπικά κέντρα. Δικαίωμα τους είναι φυσικά η επιλογή να μην εμφανίζονται αλλά πιστεύω ότι όταν πας να κάνεις μουσική θα πρέπει να είσαι έτοιμος για όλα. Αλλιώς κάθεσαι στο σπίτι και δεν σε ξέρει κανείς.
Να επιστρέψω και στους φίλους μας τους Spirewell και το πολύ καλό πρώτο cd τους που είναι ακριβώς όπως το φανταζόμουν για το είδος αυτό. Έχει και την μελωδία του, και τον γρήγορο ρυθμό όπου είναι απαραίτητος και κυρίως δεν με κουράζει να το ακούω συνεχόμενα παρά τα σχετικά μεγάλα κομμάτια που περιέχει. Πολύ ωραίο για doom το cd των παιδιών, φαίνεται ότι έχουν ταλέντο και μακάρι να πάνε πολύ μπροστά και να βγάζουν συνέχεια ποιοτικά δημιουργήματα.
Αφού πρώτα πω ότι η παραγωγή και η εκτέλεση των συνθέσεων είναι σε πολύ καλό επίπεδο για ανεξάρτητη έκδοση θα βάλω και μια πολύ καλή βαθμολογία έτσι σαν πρώτο βήμα για να δουν και οι φίλοι μας ότι βαδίζουν στον σωστό δρόμο της μέταλ σκηνής. Άρα ένα 9/10 από εμένα το αξίζουν με το παραπάνω. Φαντάζομαι να παίζουν σε μεγάλο φεστιβάλ με τους Shape of Despair αν και είναι πολύ πιο ελαφριοί στο στυλ από τους αγαπητούς Φινλανδούς μαέστρους του funeral doom.
Φυσικά και συστήνω το cd στους φίλους που αγαπούν το καθαρό doom και ειδικά από μπάντες όπως Paradise Lost, My Dying Bride και παρόμοιες πιο ελαφριές από τα παραδοσιακά ακούσματα στις βαριές σε εισαγωγικά του funeral doom. Και το gothic στοιχείο είναι σε σωστή αναλογία για να μην χαλάει η σωστή doom απόδοση.
Το tracklist του cd είναι το ακόλουθο:
1. Into the Garden of Wretchedness
2. Silence Painter
3. Calvaria
4. Solitary Silhouette (Ecce Agnus Dei)
5. Lament for Icarus
Η σύνθεση της μπάντας αποτελείται ουσιαστικά από δύο ταλαντούχους μουσικούς:
Tamas Miklosvari - Μπάσο
Andras Miklosvari - Πλήκτρα, κιθάρα
Επίσης συμμετέχουν στο όλο project σαν έκτακτοι μουσικοί οι εξής:
Tommi Makkonen-Viheriälehto - Ντραμς
Markus Heinonen - Κιθάρα στο τέταρτο κομμάτι
Mira Lisko - Φλάουτο
Tomas Söderholm - Φωνητικά
Το cd κυκλοφόρησε στις 8 Ιουλίου του 2022 από ανεξάρτητη εταιρεία.
Είδος: Gothic doom metal
Η συνολική διάρκεια του cd είναι 41 λεπτά.
Μπορείτε να το αγοράσετε από εδώ.