Μπόλικα cd προέκυψαν τελευταία και είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι τα περισσότερα είναι πολύ καλής ποιότητας για το είδος τους φυσικά. Μετά λοιπόν την εξαιρετική Leah από τον μακρινό Καναδά πάμε και στην Πορτογαλία να ακούσουμε τους πολύ καλούς στο είδος τους Dark Oath που κυκλοφόρησαν πρόσφατα το δημιούργημα τους. Παίζουν ένα συμφωνικό μελωδικό death metal με σκληρά φωνητικά που όμως ακούγονται υπέροχα αν και δεν καταλαβαίνουμε τίποτα σχεδόν από τους στίχους. Επειδή όμως η μουσική μετράει το συμφωνικό κομμάτι υπερισχύει και δημιουργεί μια ατμοσφαιρα μοναδική.
Είμαι ακόμη στην αρχή του cd αλλά το καλό πράγμα φαίνεται αμέσως κάτι σαν τον έρωτα με την πρώτη ματιά που λέμε. Ο δυναμισμός και η ατμόσφαιρα είναι μοναδική και δίκαια μάλλον θα πάει στα καλύτερα της χρονιάς για το είδος του πάντοτε. Και την περσινή χρονιά ή μάλλον πριν δύο χρόνια είχα τους υπέροχους Glasya όπως και τους Gaerea από την Πορτογαλία που μάλιστα κατάφεραν να βγουν στις καλύτερες μπάντες της χρονιάς στο είδος τους συμφωνικό μέταλ και μπλάκ μέταλ αντίστοιχα.
Εδώ τα παιδιά από τους Dark Oath μας προσφέρουν κάτι το εξαιρετικό σαν μουσικό αποτέλεσμα που δείχνει και το ταλέντο τους αλλά και ότι φαίνονται έμπειροι μουσικοί που δεν παίζουν πρώτη φορά μαζί. Υπάρχει μια ομοιογένεια και μια πειστική αναπαραγωγή των συνθέσεων τους που σε συνδυασμό με την άψογη παραγωγή του cd κάνει ένα αποτέλεσμα φανταστικό να το ακούει κανείς. Κα μου αρέσουν πολύ αυτές οι δυναμικές αλλά και ταυτόχρονα μελωδικές μπάντες.
Ενώ από την απέναντι άκρη του Ατλαντικού μας έρχονται κυρίως μέτρια cd με έμφαση στην μοντέρνα σκηνή ευτυχώς που η ευρωπαική σκηνή έχει μείνει στις ρίζες της. Αν εξαιρέσω την βόρεια σκανδιναβική σκηνή που έχει και πολλές μπάντες για την Eurovision με μικρά τραγουδάκια πιασάρικα μεν αλλά τα ξεχνάμε την επόμενη μέρα, ο νότος μας προσφέρει μερικές εξέχουσες δημιουργίες σαν και αυτή που ακούω τώρα οπότε θα πω ένα μεγάλο μπράβο στους φίλους μας για το έργο τους.
Θα βάλω επίσης και ένα 9.5/10 στο cd τους που το βρήκα εξαιρετικά μελωδικό και σϊγουρα στο σωστό μονοπάτι του είδους που θέλουν να περάσουν. Ελπίζω μόνο να τους δούμε και από κοντά κάποια στιγμή στο μέλλον για να το γλεντήσουμε όλοι μαζί. Προς το παρόν τους εύχομαι κάθε επιτυχία στην καρριέρα τους που δείχνει να είναι στο σωστό δρόμο μετά από αυτή την εξαιρετική παραγωγή. Πάω να ακούσω και τις υπόλοιπες κυκλοφορίες τους για μια σφαιρική άποψη του ταλέντου τους. Δώστε τους μια ευκαιρία και θα σας ικανοποιήσουν σίγουρα, είναι πολύ καλοί στο είδος τους.
Μάλιστα σε αυτό το δεύτερο και μάλλον καλύτερο cd τους έχουν επηρεαστεί από την ελληνική μυθολογία στους στίχους τους. Το πρώτο τους δημιούργημα είναι από το 2016 αν δεν κάνω λάθος και είχε τον τίτλο When Fire Engulfs the Earth. Δεν ήξερα ότι η βασική τραγουδίστρια ήταν η αγαπητή Sara που κατά την γνώμη μου πάντα ακούγεται καλύτερα και από την γνωστή μας Αλίσα. Αν κάνει και τα σκληρά φωνητικά τότε θα είναι μοναδική και θα αξίζει τα συγχαρητήρια μας.
Τέτοια μελωδία και δυναμισμό σπάνια τον συναντώ στα ακούσματα μου και περνάνε δεκάδες cd από τα χέρια μου και τα αυτιά μου. Τώρα που τελείωσε το cd τους μου άφησε μια γεύση από Gaerea στο μυαλό μιας και είναι συμπατριώτες τους και εξαιρετικοί στο είδος τους το καθαρό μελωδικό μπλάκ μέταλ με έναν μοναδικό δυναμισμό. Πάω να ακούσω και την πρώτη τους κυκλοφορία τώρα που μου άνοιξε την όρεξη η δυναμική μουσική τους. Υποστηρίιξτε τους φίλους μας, εξάλλου το αξίζουν με το παραπάνω.
Πήρα και το tracklist από το επίσημο bandcamp της μπάντας για όσους ενδιαφέρονται:
1.Gold I (Dawn of Time) 05:13
2.Gold II (Fall of Time) 04:40
3.Silver I (A New King) 04:42
4.Silver II (Life of Sorrow and Pain) 04:02
5.Bronze I (Stolen Flame) 05:33
6.Bronze II (Raging Waters) 04:30
7.Heroic I (Sons of Gods and Mortal Men) 04:44
8.Heroic II (Elysian Fields) 04:27
9.Iron (Through the Veil of Night) ft. Paolo Rossi 04:35