Είχα πει να μην κάνω την μπάντα αυτή γιατί είναι πολύ μοντέρνα για το γούστο μου και την θεωρώ ότι ταιριάζει και θα μπορούσε άνετα να διαγωνιστεί με την Σουηδία στην Eurovision και γιατί όχι να κερδίσει και το βραβείο μιας και τα υπόλοιπα τραγούδια είναι για γέλια και για κλάματα πολλές φορές αν εξαιρέσω την εξαιρετική Λορίν από την ίδια χώρα που έχει πάρει και δύο φορές το βραβείο. Πάντως έχω παρατηρήσει ότι οι μπάντες από κει όλο και το ρίχνουν στο μοντέρνο mainstream πιασάρικο στυλ για να έχουν πρόσβαση στα chart και να μπορούν να πιάσουν θέση στα εξώφυλλα των μουσικών περιοδικών. Αν και προτιμώ τους Metalite από κει που θα τους κάνω στο επόμενο θέμα μου και μέχρι να βγει κάτι πιο νορμάλ στο συμφωνικό μέταλ ας πιάσουμε και τα μοντέρνα για να μην παραπονιέται κανείς.
Εδώ έχουμε ένα συμφωνικό μέταλ σε συνδυασμό με υπερμοντέρνο ρυθμό mainstream και με την βασική τραγουδίστρια την Ελίζ που είναι και πεταχτούλα λιγάκι να τραγουδάει μαζί με κάποιον που κάνει τα πιο σκληρά φωνητικά αλλά πάντα σε μοντέρνο για να μην πω ραδιοφωνικό στυλ. Αν το κρίνουμε καθαρά σε μέταλ μάλλον δεν θα μας αρέσει αλλά αν το πάμε σε κάτι ελαφρύ και πιασάρικο για όλες τις ώρες μάλλον θα αφήσει αρκετούς ικανοποιημένους. Εγώ θα τηρήσω μια ουδέτερη στάση σε αυτό το cd γιατί δεν είναι του στυλ μου αλλά θα αφήσω στους ακροατές του να αποφασίσουν για την τύχη του.
Γρήγορα μικρά τρίλεπτα τραγουδάκια για να περνάει ευχάριστα η ώρα αν και δεν τα θεωρώ μέταλ αυτά. Πάντως για mainstream ήχος νομίζω τα καταφέρνει σχετικά καλά. Έχουν οι αγαπητοί Σουηδοί τον τρόπο τους να μας παρουσιάζουν οτιδήποτε έχουν και υπάρχνουν τεράστια ονόματα από κει που φυσικά έχουν μπλέξει κάπως τον ήχο τους αρκετοί από αυτούς για να μην λέμε ονόματα τώρα και τους θίξουμε.
Θα προτιμήσω αν μην βάλω κάποια βαθμολογία στα παιδιά γιατί είναι σαν να ακούω την Τέιλορ Σουίφτ να λέει μέταλ και μου φαίνεται κάπως αστείο. Δώστε τους μια ευκαιρία αν σας αρέσει το υπέρ του δέοντος μοντέρνο μέταλ αν θεωρείται κάτι τέτοιο αυτό φυσικά και αφήστε τις βαριές μπάντες για αυτούς που αντέχουν τα αυτιά τους και ακούνε τα πάντα. Ούτε δεν κατάλαβα πως τελείωσε το cd τους με τα μικρά τραγούδια και δεν ξέρω αν θα το ξαναβάλω ποτέ. Ας πάω και στους συμπατριώτες τους τους Metalite τώρα που τους συμπαθώ περισσότερο σαν μοντέρνα μπάντα από την Σουηδία μαζί φυσικά με τους υπέρτατους Battle Beast της φανταστικής τραγουδίστριας Νούρα.
Εις το επανιδείν λοιπόν περιμένοντας το ντεμπούτο δημιούργημα των Ιταλών Alterium την καινούρια μπάντα της Νικολέτας που μετά τους Kalidia αποφάσισε να τρέξει διάφορα διαφορετικά σχήματα για να δοκιμάσει το τελέντο της και φυσικά τους φανταστικούς Leave's Eyes της εξαιρετικής Ελίνας Σιράλα για τον επόμενο μήνα φυσικά. Για να είμαι και ειλικρινής ποτέ δεν ήμουν φαν του σύγχρονου ήχου όταν αυτός ακούγεται σαν μπάντα για την Eurovision με μικρά τραγουδάκια εύπεπτα και εμπορικά.
Αλλά όταν υπάρχει κοινό που κυνηγάει τέτοιους τίτλους διψασμένος για μέταλ τότε εγώ πάω πάσο. Απλώς δεν το θεωρώ μέταλ αυτό, είναι μια άλλη διάσταση που ακούμε ανγκαστικά λόγω της δουλειάς μας. Υπάρχουν και χειρότερα ακούσματα από το εν λόγω cd μας, για αυτά αδιαφορώ πλήρως και τα αφήνω να περνάνε στο έτσι χωρίς ούτε μια ακρόαση. Εσείς όμως δώστε μια ευκαιρία στα παιδιά από την Σουηδία γιατί μπορεί και να σας αρέσουν.
Το άλμπουμ κυκλοφόρησε στις 23 Φεβρουαρίου 2024.
TRACKLIST
1. The Catalyst
2. Insatiable
3. Damnation Flame
4. Liberated
5. Re-Vision
6. Interference
7. Stay a Little While
8. Ecstasy
9. Breaking the Waves
10. Outer Dimensions
11. Resistance
12. Find Life