Είχα την τύχη να πάρω στα χέρια μου το καινούργιο Strategy Dune: Spice Wars. Με έπιασε ανατριχίλα καθώς γύρισα αυτόματα τριάντα χρόνια στο παρελθόν, όταν έβαζα την δισκέτα του Dune II στον (πρωτόγονο τότε) υπολογιστή που είχα. Μετά από το πέσιμο των credits άρχισα μανιωδώς να αναζητώ χώρο για να χτίσω την βάση μου, κάπου κοντά σε κοίτασμα spice φυσικά. Μόλις το πρώτο διυλιστήριο κατασκευάστηκε, έστειλα το harvester μου να μαζέψει το πολύτιμο ορυκτό από το πλησιέστερο κοίτασμα. Μετά από δύο με τρεις διαδρομές και ενώ γυρνούσε γεμάτο και αμέριμνο στην βάση, άνοιγε η γη, έβγαινε ένα τεράστιο στόμα και το κατάπινε! "Φτού σου, πήγε στράφι το spice και πως θα φτιάξω τώρα την βάση και τον στρατό μου;".
Μετά την γρήγορη αναδρομή στο παρελθόν με κυρίευσε η αδημονία κατόπιν της αναμονής που προηγήθηκε του νέου παιχνιδιού Dune: Spice Wars, η οποία άρχισε να κοπάζει μόνο όταν το φόρτωσα και εξέθεσα τους οφθαλμούς μου στο μικρό αλλά όμορφο εναρκτήριο cinematic. Φαντάζομαι ότι η συγκεκριμένη "ταινία" είναι ένα μικρό δείγμα των cinematics που θα προκύψουν όταν ενσωματωθεί στο παιχνίδι το single player scenario διότι είναι αρκετά σύντομη και ελάχιστα ικανοποιητική.
Μετά το τέλος της βρέθηκα μπροστά στις πρώτες μου επιλογές, οι οποίες κρίνουν εν πολλοίς την sandbox εμπειρία που θα ακολουθήσει. Μάλιστα αγαπητοί αναγνώστες, στην preview διάστασή του, το Dune: Spice Wars είναι ένα καθαρόαιμο sandbox με τέσσερα factions και το κάθε πέρασμα μας πετάει σε έναν τυχαίο χάρτη του μεγέθους που επιλέξαμε, με ατάκτως ερριμμένα τα πάντα, τις πηγές του spice, τα αντίπαλα factions και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές ανά περιοχή.
Εκτός από τους δύο μεγάλους οίκους που πρωταγωνιστούν στο διαστημικό δράμα του Dune, τους Atreides και τους Harkonnen, με ευχαρίστησε η παρουσία των Fremen σαν ξεχωριστό faction ενώ αντιμετώπισα τους smugglers με ιδιαίτερη περιέργεια. Το εν λόγω faction μου θύμησε τους θρυλικούς Ordos από το Dune II, τα άπληστα εκείνα όντα που χρησιμοποιούσαν ύπουλους τρόπους για να κυριαρχήσουν.
Το ίδιο ταλέντο στο να παρασιτούν αλλά και να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους στο σκοτάδι, δείχνουν οι Smugglers μέχρι στιγμής. Έχουν την ικανότητα να ρουφάνε σαν βαμπίρ τον πλούτο των εχθρικών πόλεων δίχως να τους παίρνουν είδηση και να ασκούν επιρροή μέσω τακτικών υποκόσμου στα πολιτικά δρώμενα. Οι μονάδες τους είναι ιδανικές στο να εξασθενούν και να αφανίζουν τους εχθρούς τους από μακριά.
Σχετικά σύντομα θα αναρωτηθείτε τι παίζει με τις προμήθειες που κουβαλούν μαζί τους οι στρατιώτες σας και, μόλις λύνεται η απορία, αντιλαμβάνεστε πόσο πιστό είναι το Dune: Spice Wars στον κόσμο που έπλασε η ιδιοφυία του Frank Herbert. Ο Arrakis είναι ένας πλανήτης που καταπίνει τους αδύναμους και δεν συγχωρεί το παραμικρό λάθος ούτε στους δυνατούς. Η έρημος σκοτώνει όσους την διασχίζουν χωρίς τον κατάλληλο ανεφοδιασμό, πράγμα που σημαίνει ότι, όταν μια μονάδα σας βγαίνει από τον κύκλο που περιβάλλει μια περιοχή σας και περιπλανάται στην έρημο, θα πεθάνει μόλις τελειώσουν οι προμήθειες.
Στην αρχή το γεγονός δεν θα σας ταρακουνήσει ιδιαίτερα γιατί οι στόχοι σας θα είναι κοντινοί, δίπλα στις περιοχές σας. Αν τώρα θελήσετε να βάλετε στο χέρι ένα κοίτασμα spice που βρίσκεται πολύ μακριά ή να χτυπήσετε τους εχθρούς σας από μέρος που δεν το περιμένουν, διασχίζοντας μεγάλες εκτάσεις της αφιλόξενης ερήμου, τότε καλό θα είναι να έχετε υπολογίσει σωστά τις προμήθειές σας.
Ο Arrakis έχει και ένα δεύτερο τρόπο να ξεφορτώνεται τους ανεπιθύμητους, εντυπωσιακότερο και πολύ αγαπημένο, το γνωστό αμμοσκούληκο Σάϊ Χουλούντ. Το πελώριο πλάσμα με την μαύρη τρύπα γεμάτη κοφτερά δόντια για στόμα, περιφέρεται σαν καρχαρίας κάτω από την επιφάνεια της ερήμου και αναζητά θύματα για να τραφεί. Καλό θα είναι να μην του προσφέρετε ποτέ για τροφή τα harvester και τον στρατό σας γιατί αυτό θα... χοντρύνει και το faction σας θα... αδυνατίσει σε πλούτο και ανθρώπινο δυναμικό.
Το Dune: Spice Wars είναι η επιτομή της διαχείρισης πόρων και στο επίπεδο αυτό εστιάζεται το μεγαλύτερο μέρος της απόλαυσης που αντλούμε. Το spice είναι ένας μόνο από τους πόρους, ο οποίος μας δωρίζει τεράστια ποσά χρήματος για να αγοράσουμε στρατό και να χτίσουμε πράγματα. Παράλληλα μαζεύουμε και οικοδομικά υλικά, νερό που είναι απαραίτητο για την συντήρηση καταυλισμών και στρατού, και πολιτική ισχύ την οποία εξαργυρώνουμε στο γαλαξιακό συμβούλιο, παιρνόντας τις νομοθεσίες που εξυπηρετούν τα συμφέροντά μας.
Η συστηματική συγκέντρωση των πόρων επιβάλλει την προσφιλή τακτική των 4X η οποία δεν είναι άλλη από την αναζήτηση του κατάλληλου εδάφους για να χτίσουμε την πρώτη πόλη μας. Αν το παιχνίδι δεν μας βγάλει κοντά σε εύφορα εδάφη, load έως ότου το κάνει. Οι τεχνολογικές αναβαθμίσεις και οι επιλογές χτισίματος σε όλα τα καταληφθέντα χωριά είναι πλουσιότατες και παίρνει πραγματικά πολύ χρόνο έως ότου δομήσουμε σώστα τις κτήσεις μας. Η κατασκοπία παίζει κεντρικό ρόλο στο παιχνίδι, με το δίκτυο των κατασκόπων να έχει εξαπλωθεί σε όλες τις πτυχές της ζωής του Dune, φτάνοντας μέχρι το γαλαξιακό συμβούλιο. Οι κατάσκοποι είναι ένας πολύτιμος πόρος γιατί αυξάνουν δραματικά όλους τους υπόλοιπους.
Η διπλωματία δείχνει να παίζει σημαντικό ρόλο όσον αφορά κυρίως την αποφυγή συγκρούσεων έως ότου έχουμε αναπτυχθεί αρκετά για να ανταπεξέλθουμε. Τα πρώτα δείγματα γραφής του Dune: Spice Wars είναι πολύ θετικά και το παιχνίδι αναδίδει οσμή αριστουργήματος, με την προϋπόθεση να προστεθεί οπωσδήποτε ο οίκος των Κορρίνο στα διαθέσιμα factions γιατί, αν δεν πάρουμε υπό τον έλεγχό μας τις λεγεώνες των Σαρνταουκἀρ, δεν πρόκειται ποτέ να αγγίξουμε τα επίπεδα πόρωσης που προσδοκούμε.