Μετά από το πέρασμα μου από Γερμανία και τους πολύ καλούς Majesty ας κάνουμε και μια βόλτα στην Ιταλία και στους Drakkar. Η Ιταλία μας έχει δώσει πολλά αξιόλογα γκρουπ εκτός φυσικά από τους θρυλικούς Rhapsody. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια μπάντα που ενώ υπάρχει πολλά χρόνια λίγοι την ξέρουν και την έχουν ακούσει. Μιλάμε για ένα γκρουπ που σχηματίστηκε το 1995, δηλαδή 27 χρόνια και δεν κατάφερε να κάνει κάτι το αξιόλογο έως τώρα. Πάμε να δούμε πιο αναλυτικά μερικά στοιχεία για τους Drakkar.
Οι Drakkar λοιπόν έχουν κυκλοφορήσει 7 στούντιο albums μέχρι τώρα αν και το τελευταίο τους με τίτλο Chaos Lord του 2021 δεν το έχω ακούσει. Έχω μείνει στα πρώτα τους και στο παρόν άρθρο θ΄ασχοληθούμε με το πολύ καλό Gemini του 2000, δεύτερο κατά σειρά μετά το πρώτο Quest for Glory του 1998. Οι Drakkar παίζουν την δική τους εκδοχή του μελωδικού power metal, αρκετά πετυχημένα μπορώ να πω αν και θα ήθελα ένα πιο καλό τραγουδιστή στα φωνητικά. Έχουν αλλάξει και κάμποσα μέλη ανά τα χρόνια και δεν ξέρω αν τώρα τελευταία γίνανε καλύτεροι και πιο στρωτοί σαν συγκρότημα.
Αυτό που παρατηρεί κάποιος που θέλει να μάθει περαιτέρω για τους Drakkar είναι οι λιγοστές πληροφορίες που υπάρχουν γενικά. Βλέπετε δεν είναι οι Rhapsody αν και δεν τους μοιάζουν στο ελάχιστο. Μου δίνουν περισσότερο την εικόνα μιας ερασιτεχνικής μπάντας και όχι τον στυγνό επαγγελματισμό μεγαλύτερων συγκροτημάτων από την χώρα τους, μην λέμε ονόματα και θίγουμε καταστάσεις. Δεν είναι οι μεγαλειώδεις Rhapsody φυσικά τους οποίους θεωρώ από τα καλύτερα γκρουπ του είδους. Καθαροί επαγγελματίες βέβαια αλλά ξέρουν να κάνουν αριστουργηματικά αυτό που ξέρουν και έχουν κερδίσει τον σεβασμό όλων των φίλων της συμφωνικής power metal.
Από την Ιταλία μου αρέσουν επίσης οι δυναμικοί White Skull αλλά και οι Domine εκτός από τους Drakkar που συζητούμε εδώ. Κυρίως υπάρχουν μπάντες του gothic ή πιο mainstream metal ήχου που αντιπαθώ. Μόνο καλό συμφωνικό power metal η απλά δυναμικό power metal σαν τους προαναφερθέντες White Skull για παράδειγμα. Αλλά γι΄αυτούς θ΄αναφερθώ σε επόμενο άρθρο γιατί το αξίζουν πιστεύω. Εδώ έχουμε Drakkar και την fantasy εκδοχή τους για το μελωδικό power metal που πολλοί αγαπάμε και ψάχνουμε να βρούμε σ΄όλο τον κόσμο. Ευτυχώς υπάρχουν άφθονες μπάντες του είδους σχεδόν παντού οπότε είμαστε εντάξει.
Από το παρόν cd Gemini των Drakkar ξεχώρισα αμέσως τα τραγούδια Eridan Falls, Voice of the Wind και φυσικά το εξαιρετικά μελωδικό και πιασάρικο The Secret. Όχι φυσικά ότι τα υπόλοιπα υστερούν σε κάτι απλά αυτά είναι κάπως καλύτερα. Fantasy στοιχεία παντού στους στίχους με βασιλιάδες και επικές μάχες όπως ακριβώς τα προτιμώ. Η παραγωγή και η εκτέλεση του cd σε πολύ καλά επίπεδα για το μέγεθος της μπάντας. Αυτά πρέπει να τα βλέπουν μεγαλύτερα ονόματα που δεν προσέχουν τις λεπτομέρειες της δουλειάς τους και απλά βγάζουν κάτι για να προλάβουν ημερομηνίες. Στην μουσική δεν χωράνε τέτοια λάθη γιατί υπάρχει ένα κοινό που περιμένει διψασμένο ν΄ακούσει ποιοτικό ήχο.
Στο παρόν cd των Majesty αυτό που θ΄μου άρεσε περισσότερο για να του έβαζα υψηλότερη βαθμολογία θα ήταν καλύτερα βασικά φωνητικά, δηλαδή καλύτερος πρώτος τραγουδιστής. Όταν τραγουδάνε όλοι μαζί, ευτυχώς πολύ συχνά τα καταφέρνουν άψογα. Άρα σαν συμπέρασμα θα τους έβαζα 8/10 γιατί με ικανοποίησε η προσπάθεια τους παρόλο που δεν είναι στα επίπεδα των Rhapsody π.χ. Είναι όμως στην σωστή κατεύθυνση και αυτό μετράει τελικά. Πρέπει ν΄ακούσω και το τελευταίο τους cd για να έχω πλήρη εικόνα της εξέλιξης τους μετά από τόσα χρόνια που υπάρχουν.
Δεν είναι και εύκολο να βρεθούν οι Drakkar όταν τους αντιμετωπίζουν σαν μικρή μπάντα τοπικής εμβέλειας. Πραγματικά απορώ πως τόσα χρόνια στο προσκήνιο και είναι ακόμα άφαντοι από παντού. Πάλι καλά που βρήκα και το Gemini αλλά τώρα έχουν κλείσει τα μαγαζιά και μόνο στο νετ γίνεται δουλειά. Παλιότερα κάναμε την βόλτα μας στα γνωστά λημέρια του μέταλ όπου όλοι οι φίλοι γνωριζόμασταν και κάτι βρίσκαμε, μετά το 2010 πάνε όλα, τους έφαγε η πειρατεία. Άλλη μεγάλη συζήτηση αυτή.