Ψάχνοντας στην συλλογή μου βλέπω και ένα καινούριο cd από τους Aptera. Για να είμαι ειλικρινής δεν τους ήξερα και έψαξα να βρω κάποια στοιχεία γι΄ αυτούς. Είχα ακούσει ότι υπήρχε και μια άλλη μπάντα με το ίδιο όνομα που έπαιζε κάποια παραλλαγή του death metal αν θυμάμαι καλά. Εδώ είναι μια καινούρια αρχή για 4 κορίτσια από σχεδόν όλο τον κόσμο, μια Βραζιλιάνα, μια Ιταλίδα, μια από το Βέλγιο και μια από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το ωραίο στην υπόθεση είναι βέβαια ότι μου φαίνονται από την αρχή αυθεντικές ροκ κοπέλες κι όχι μοντελάκια κουνιστά που αντιπαθώ ιδιαίτερα στην μέταλ τουλάχιστον.
Ας βάλω και το cd τους στο σύστημα να δω και τι παίζουν γιατί από εμφάνιση περνάνε το τεστ αλλά ο ήχος είναι που μετράει και μας μένει τελικά. Από το πρώτο τραγούδι αρχίζω να αναρωτιέμαι μήπως γυρίσαμε πίσω τον χρόνο και βρίσκομαι στην δεκαετία του 80 με τα ωραία της βαριά αλλά και μελωδικά ακούσματα. Έτσι που ακούω τις 4 κοπέλες είναι σαν μια μίξη Black Sabbath με Candlemass, δηλαδή κλασικό doom metal αλλά συμπαγές ωραίο, stoner metal όπου χρειάζεται και αργό μακρόσυρτο όταν χρειάζεται. Καλά το πηγαίνουν λέω από μέσα μου, πιάσανε αγαπημένα συγκροτήματα αλλά με το δικό τους γυναικείο στυλ.
Αλλάζουν τους ρυθμούς όσο χρειάζεται για να μην γίνει βαρετό το cd και το καταφέρνουν απόλυτα. Πολύ καλή προσπάθεια για ντεμπούτο album σκέφτομαι, δείχνουν ότι έχουν μέλλον τα κορίτσια. Έχουν όλα τα προσόντα να το καταφέρουν. Μέχρι και επιρροές από Anthrax ανακάλυψα στο cd τους αλλά χωρίς να αντιγράφουν τους παλιούς θεούς του αληθινού μέταλ. Έχουνε βάλει λίγο από όλα μέσα στο cd για να ικανοποιηθούν άπαντες αλλά το πιο θετικό είναι ότι είναι αληθινό μέταλ παλιάς κοπής κι όχι αυτό το μοντέρνο πράγμα που ακούω τελευταία από παλτά πολυτελείας.
Το όνομα της μπάντας είναι επηρεασμένο από την ελληνική μυθολογία όπως και αρκετά από τα τραγούδια τους. Επίσης ασχολούνται και με μεγάλα κοινωνικά θέματα στους στίχους τους, γενικά έχουν αρκετή ποικιλία στην θεματολογία τους. Μπορώ να τους χαρακτηρίσω και σαν μια έκπληξη για την χρονιά που διανύουμε, τώρα που έχει πέσει πολύ η ποιότητα και έχει αυξηθεί κατακόρυφα η προσφορά μετά την γνωστή περιπέτεια με την πανδημία.
Μέχρι τώρα για το 2022 έχω ακούσει περίπου 50 καινούρια cd και από αυτά μόνο τα 5-6 ήταν αυτό που έπρεπε. Τα υπόλοιπα ήταν από παλτά από το ντουλάπι. Στα καλά μου cd είναι οπωσδήποτε το Pirates των Visions of Atlantis, το χτεσινό cd των Veonity, οι Inexorum ήταν μια ευχάριστη έκπληξη και αυτό το cd από τα 4 κορίτσια, οι Aptera δηλαδή. Και οι Kreator ήταν καλοί για την εποχή φυσικά, τα υπόλοιπα μπήκαν στο ντουλάπι. Περιμένω μεθαύριο τους Alestorm, κάποια στιγμή τους Powerwolf αλλά και τους Amon Amarth που τους έχω εμπιστοσύνη και ποτέ δεν με απογοητεύουν.
Τα υπόλοιπα cd δεν είναι ότι όλοι είναι παλτά, απλώς πολλούς δεν τους έχω ακούσει ποτέ και αν ξεκινήσω τώρα με την καινούρια δουλειά τους μπορεί να με απογοητεύσουν. Παράδειγμα σε αυτό είναι οι αγαπητοί σε πολλούς Rammstein που απλά δεν μου αρέσει το είδος μέταλ που παίζουν και το ότι οι στίχοι τους έχουν πολύ χιούμορ, ίσως περισσότερο από ότι χρειάζεται πολλές φορές. Τώρα κάτι Blind Guardian έχω μείνει στα παλιά καλά τους και δεν πιστεύω ότι μπορούν να προσφέρουν κάτι καινούριο το 2022.
Ξαναγυρνώντας στα κορίτσια μας και το ωραίο τους μέταλ παλιάς κοπής που παίζουν θέλω να τους πω ένα μεγάλο μπράβο και μακάρι να συνεχίσουν δυναμικές και προπαντός αληθινές στην απαιτητική σκηνή του μέταλ. Ένα 9/10 το αξίζουν από μένα και μόνο ότι έχουν επηρεαστεί από τους αγαπημένους μου Candlemass αλλά και από τους υπόλοιπους θρύλους του μέταλ των 70 και 80 κυρίως. Τώρα που θα τελειώσει το cd τους για 4 φορά πάω να βάλω Nightfall από Candlemass να θυμηθώ λίγο τα παλιά μου doom αγαπημένα κομμάτια. At the Gallows End και ξερό ψωμί.
Το tracklist αυτού του τόσο ενδιαφέροντος cd είναι το ακόλουθο:
Voice of Thunder
Selkies
Mercury
Unbearable Stain
Cosmosis
Days of Void
When the Police Murder
Nephenthes
Η σύνθεση της μπάντας για όποιον ενδιαφέρεται είναι η ακόλουθη:
Michela Albizzati – κιθάρα-φωνητικά
Celia Paul – μπάσο-φωνητικά
Renata Helm – κιθάρα
Sara Neidorf – ντραμς