Συννεφιασμένη Δευτέρα σήμερα χωρίς τον έντονο ήλιο που ξυπνάει τα συναισθήματα και σκέφτηκα να βάλω κάτι σε funeral doom που πάει και με την περίσταση. Τι καλύτερο από τους μάστορες του είδους, τους Φινλανδούς Skepticism που θεωρούνται δικαίως από πολλούς ότι καθιέρωσαν το συγκεκριμένο αυτό είδος της μέταλ και το δίδαξαν στο ευρύ κοινό στα τόσα χρόνια της παρουσίας τους στην μουσική σκηνή. Από την αρχή της ίδρυσης τους το 1991 ξεκίνησαν να παίζουν ένα ξεχωριστό είδος αργού doom βασισμένο σε μια καταθλιπτική χρήση μουσικής από εκκλησιαστικό όργανο σαν αυτό που ακούμε στην καθολική εκκλησία και στις διάφορες τελετές κυρίως πένθιμες, αφού πρώτα πειραματίστηκαν με το death metal.
Στα τόσα χρόνια παρουσίας τους και αυτό το περσινό cd είναι μόλις η έκτη στούντιο ηχογράφηση τους. Κάνουν αρκετά χρόνια να κυκλοφορήσουν νέα δημιουργία αλλά όταν το κάνουν είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο, για το είδος πάντοτε. Οπότε αναγκαστικά κάνουμε υπομονή μέχρι το επόμενο σε 5-6 χρόνια. Εν τω μεταξύ έχουμε και τους συμπατριώτες τους Shape of Despair που είναι εξαιρετικοί και γεμίζουν κάπως το κενό που φυσιολογικά δημιουργείται από την έλλειψη τέτοιου είδους μουσικής αν θέλουμε να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας σε ποιοτικό funeral doom.
Είναι πάντως βαρύ και μελαγχολικό doom για γερά νεύρα και αντοχές. Μετά τα 2 πρώτα τραγούδια το αλλάζω το cd σε κάτι πιο ελαφρύ όχι γιατί δεν μου αρέσει αλλά γιατί σε ψυχοπλακώνει αυτή η ψυχρή μελωδική, αργή και απόκοσμη μουσική. Πάω μετά σε Paradise Lost για να μείνω σε doom μονοπάτια και μου φαίνονται ελαφροί σαν πούπουλο. Βέβαια εκεί πέφτει κυρίως το βάρος στο gothic στοιχείο που είναι φυσικά πιο ανεκτό από το τραγικό στοιχείο μιας νεκρώσιμης ακολουθίας.
Όλα τα αρνητικά συναισθήματα βγαίνουν στην επιφάνεια ακούγοντας το funeral doom. Φόβος, πόνος, ενοχές, δυστυχία, στεναχώρια και απέραντη θλίψη δημιουργούν ένα μείγμα άσχημο φυσικά για αυτό χρειαζόμαστε και την ευχάριστη νότα κάποιου συμφωνικού έργου η έστω ενός κλασικού ακούσματος για να έρθουμε πάλι στην σωστή ψυχική μας κατάσταση. Δεν μπορώ να φανταστώ τι μπορεί να συμβεί σε κάποιον που ακούει μόνο funeral doom και τίποτα άλλο. Θα πρέπει να έχει τεράστια ψυχικά αποθέματα για να το αντέξει για πολλές μέρες.
Οι γνωστές μπάντες που παίζουν μόνο το συγκεκριμένο είδος δεν είναι πολλές και βγάζουν αραιά και που τις κυκλοφορίες τους οπότε δεν έχουμε πρόβλημα να περιμένουμε εμείς οι φανς του είδους. Μπορεί αυτή να είναι μόλις η έκτη ολοκληρωμένη τους δουλειά στα τόσα χρόνια ύπαρξης αλλά δείχνουν συνέχεια βελτίωση σε σχέση με τα πρώτα τους παραμένοντας πάντα όμως πιστοί στον ήχο μιας πένθιμης τελετής χρησιμοποιώντας από παλιά το ανάλογο εκκλησιαστικό όργανο που είναι το σήμα κατατεθέν τους.
Εδώ να πω ότι η βαθμολογία που σκέφτομαι να βάλω σίγουρα είναι προσωπική εκτίμηση γιατί σε κάποιον που δεν αρέσει για κάποιο λόγο το είδος θα έκρινε πολύ διαφορετικά και το καταλαβαίνω γιατί είναι μια δύσκολη κατηγορία, για λίγους μπορώ να πω. Εγώ θα βάλω ένα 9/10 στους φίλους μας από την Φινλανδία κυρίως γιατί παραμένουν πιστοί στο είδος και βελτιώνονται συνεχώς σε αντίθεση με άλλες μπάντες που απλώς πειραματίζονται και αλλάζουν στυλ αμέσως. Εδώ όπως ανέφερα παραπάνω το είδος είναι απαιτητικό και δύσκολο να βρει κοινό όπως άλλα πιο εύπεπτα οπότε μια μπάντα όταν προσπαθεί για 30 και βάλε χρόνια είναι ένα μικρό θαύμα για μένα.
Μπράβο στα παιδιά, συνεχίστε δυναμικά στο μουσικό είδος που λίγοι αγαπάμε αλλά πάντα θα ακούμε με ενδιαφέρον και θα περιμένουμε καινούριες κυκλοφορίες.
Το tracklist του cd είναι το ακόλουθο:
1. Calla
2. The Intertwined
3. March of the Four
4. Passage
5. The Inevitable
6. The Swan and the Raven
Η τωρινή σύνθεση της μπάντας αποτελείται από τους εξής μουσικούς:
Lasse Pelkonen – Ντραμς
Jani Kekarainen – Κιθάρα
Eero Pöyry – Πλήκτρα
Matti Tilaeus – Φωνητικά
Το cd κυκλοφόρησε στις 24 Σεπτεμβρίου του 2021 από την εταιρεία Svart Records.
Είδος: Funeral doom
Η συνολική διάρκεια του cd είναι 48 λεπτά.