Άργησα λίγο να το κάνω αυτό το cd από τους καλύτερους εκπροσώπους της melodic death σκηνής της Σουηδίας, τους φημισμένους Dark Tranquillity. Οι οποίοι δικαίως θεωρούνται από όλους σχεδόν τους λάτρεις της μέταλ μουσικής σαν αυτοί που καθιέρωσαν το συγκεκριμένο είδος στην μιας και έχουν ιδρυθεί από το 1989 και περάσαν τα 30 χρόνια δημιουργίας ήδη. Το παρόν cd είναι το δωδέκατο στην μακριά καριέρα τους και μπορώ να πω κάπως ξεχωριστό από αυτά που έχουμε συνηθίσει μέχρι τώρα. Το ότι έχουν επηρεάσει άπειρες μεταγενέστερες μπάντες είναι πιστεύω απόλυτα γνωστό σε όλους.
Η αλήθεια είναι ότι σε αυτό το cd μου φαίνονται σαν να έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα στον ήχο τους χωρίς βέβαια να χάσουν την ταυτότητα τους και τον δυναμισμό τους. Η φωνή του Mikael παραμένει σε πολύ καλό επίπεδο μετά από τόσα χρόνια. Ο βασικός κιθαρίστας Niklas Sundin έφυγε από την μπάντα πριν βγει το cd αυτό και αντικαταστάθηκε από τους Christopher Amott και Johan Reinholdz οι οποίοι έτσι και αλλιώς έπαιζαν στις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας από το 2017 οπότε εντάχθηκαν και κανονικά σαν βασικά μέλη πια.
Από την βασική μπάντα έχει μείνει μόνο ο τραγουδιστής Mikael Stanne ο οποίος πέρυσι ενημέρωσε το κοινό για την αντικατάσταση του μπασίστα και του ντράμερ από το cd αυτό με καινούρια μέλη. Πολλές αλλαγές στο σχήμα και μάλλον καταλαβαίνω και την στροφή του ήχου σε κάτι πιο ελαφρύ και μελωδικό για να πιάσει σε ευρύτερο μέταλ κοινό. Εμένα προσωπικά που έχω τον The Gallery δίσκο του 1995 στα καλύτερα μου cd δεν με ενόχλησε καθόλου αυτή η αλλαγή. Εξάλλου σαν φαν των Insomnium, των Omnium Gatherum αλλά και των υπέροχων Amorphis, όλοι από την Φινλανδία βέβαια, το μελωδικό στυλ της σχολής εκεί με τα prog στοιχεία μου αρέσει ιδιαίτερα.
Σε πολλούς όμως φαν της μπάντας δεν άρεσε η αλλαγή από ότι ακούω. Εντάξει και εγώ θα ήθελα για παράδειγμα οι Accept να βγάλουν ένα Restless and Wild η ένα Metal Heart όπως και οι Iron Maiden ένα Powerslave αλλά τώρα βρισκόμαστε στο 2022 και έχουν μεσολαβήσει πολλά χρόνια και η μουσική έχει εξελιχθεί ενσωματώνοντας φρέσκα στοιχεία. Το θέμα είναι να μην το σκοτώνουν όπως κάνανε κάποιοι και ακούγονται διαφορετικοί από τότε που τους είχα ακούσει για πρώτη φορά.
Οι Dark Tranquillity συνεχίζουν δυναμικά απλώς τώρα πια κλίνουν λίγο προς τις φινλανδικές μπάντες. Το να ενσωματώνουν κάποιες καινοτομίες όπως περισσότερη μελωδία η κάποια gothic στοιχεία δεν τους κάνει άσχημους απλώς απευθύνονται σε ολοένα και μεγαλύτερο κοινό. Το ακούω και το ξανακούω το cd για να δω διαφορές και τι δεν άρεσε στους παλιούς φαν και αρχίζω να βλέπω τι δεν ήθελαν μέσα στον ήχο τους.
Ναι, είναι πολύ διαφορετικό από το The Gallery για παράδειγμα σαν ένας συνδυασμός gothic rock μπάντας με melodeath στοιχεία. Αν το δούμε έτσι ψυχρά δεν ταιριάζει στο παλιό τους στυλ. Αν το δούμε σαν ανεξάρτητο cd κάποιας καινούριας μπάντας είναι πολύ καλό. Μάλλον θα διχάσει τους πάρα πολλούς φαν του συγκροτήματος που διψούν για ατόφιο καθαρόαιμο melodic death metal. Με φέρνουν και σε δύσκολη θέση για την τελική βαθμολόγηση γιατί είναι τεράστια μπάντα που έχει προσφέρει πολλά στον χώρο.
Για αυτό θα βάλω ένα 8/10 γιατί είναι καλό cd απλώς αρκετά διαφορετικό από τα πρώτα που ξέρουμε και ήταν πιο σκληροπυρηνικά. Πάω να βάλω το The Gallery να θυμηθώ λίγο και τα παλιά καλά τραγούδια αν και το ακούω αρκετά συχνά. Φαίνεται ότι οι περιοδείες με τους φανταστικούς Amorphis τους έκαναν να δανειστούν κάποια στοιχεία για τον ήχο τους. Δεν με ενοχλεί καθόλου, οι Amorphis είναι από τις αγαπημένες μου μπάντες.
Το tracklist αυτού του εξαιρετικού cd είναι το ακόλουθο:
Phantom Days
Transient
Identical to None
The Dark Unbroken
Remain in the Unknown
Standstill
Ego Deception
A Drawn Out Exit
Eyes of the World
Failstate
Empires Lost to Time
In Truth Divided
Η σύνθεση της μπάντας για το συγκεκριμένο cd αποτελείται από τους εξής μουσικούς:
Mikael Stanne / Φωνητικά
Martin Brändström / Πλήκτρα
Anders Jivarp / Ντραμς
Johan Reinholdz / Κιθάρα
Christopher Amott / Κιθάρα
Anders Iwers / Μπάσο
Το cd κυκλοφόρησε στις 20 Νοεμβρίου του 2020 από την εταιρεία Century Media Records.
Είδος: Μελωδικό death metal