Και μετά το διάλειμμα με τους Dreamtale πάμε και στα πιο βαθιά νερά της μέταλ να δούμε και την καινούρια δουλειά των Meshuggah με τον τίτλο Immutable. Πρόκειται για μια κλασική μπάντα από την Σουηδία που θεωρείται και όχι άδικα από τους πρωτοπόρους του prog metal σε πιο extreme μορφή που έχει επηρεάσει ουκ ολίγες μπάντες αυτά τα χρόνια. Πολλοί θέλουν να τους μοιάσουν ελάχιστοι καταφέρνουν να τους αγγίξουν έστω και λίγο. Είναι και η φύση του στυλ αυτού που δεν είναι εύκολο να φτάσει κάποιος εύκολα όπως για παράδειγμα το power metal.
Η μπάντα ιδρύθηκε το 1987 και αυτή είναι μόλις η ένατη στούντιο ηχογράφησή τους. Σε 35 χρόνια έχουν βγάλει λίγες δημιουργίες και καλές σε αντίθεση με άλλους που βγάζουν κάθε χρόνο αδιάφορα έργα. Είναι και σε ένα στυλ που μου αρέσει, το prog death metal, δεν είναι το απλό prog metal που ψιλοβαριέμαι να ακούσω. Ελάχιστες κυκλοφορίες κάθε χρόνο αλλά αρκετά ενδιαφέρουσες που δεν αφήνω να ξεχαστούν εύκολα. Να φέτος για παράδειγμα έχουμε μέχρι τώρα ένα τόνο από συμφωνικά έργα, δεν παραπονιέμαι γιατί μου αρέσουν βέβαια, αλλά στο prog death metal πόσα έχουμε ούτε καν θυμάμαι.
Σαφώς και θέλω πολύ περισσότερο doom να ακούω όπως και καλό prog death metal η και ωραίο φινλανδικό μελωδικό death. Ευτυχώς σε λίγες μέρες βγαίνει και το καινούριο των Amon Amarth, μιας μπάντας από τις καλύτερες του είδους με αξιολογότατες κυκλοφορίες που τις έχω όλες σε cd. Πολύ συμφωνικό μέταλ έρχεται φέτος και αρκετές επανεκδόσεις γνωστών κλασικών συγκροτημάτων που δεν πιστεύω ότι έχει νόημα η παρουσίαση μετά από τόσα χρόνια από την επίσημη κυκλοφορία των δημιουργημάτων τους.
Είχα να ακούσω τους Meshuggah από το προηγούμενο τους με τίτλο The Violent Sleep of Reason, του 2016. Ένα πολύ καλό για το είδος πάντοτε cd στον χαρακτηριστικό ήχο της μπάντας. Νομίζω ότι αυτό που ακούω τώρα, το καινούριο δηλαδή, είναι ελαφρά καλύτερο σε μερικούς τομείς. Θα πρέπει να ξαναβάλω το παλιό για να δω σύγκριση μάλλον. Τώρα που ξανακούω και το παλιότερο μου φαίνεται στην ίδια γνωστή ποιότητα που τους έχουμε συνηθίσει οι φανς τουλάχιστον.
Τελικά το προηγούμενο μου άρεσε περισσότερο, ίσως γιατί το καινούριο δείχνει μια σκάλα πιο μελωδικό ή πιο ελαφρύ σύμφωνα με το πνεύμα της εποχής που θέλει πολλές μπάντες να εισάγουν μοντέρνους ρυθμούς στις δημιουργίες τους. Προτιμώ τον πιο γρήγορο ρυθμό σε ένα cd αυτού του είδους. Όχι ότι είναι άσχημο βέβαια αλλά αν το παλιότερο έπαιρνε 10 αυτό θα πήγαινε στο 9. Πάντα φυσικά με γνώμονα ότι η μπάντα βγάζει λίγα και καλά και το είδος είναι δύσκολο να το επιτύχει κάποιος σωστά.
Η έμπειρη μπάντα πάντως ξεχωρίζει αμέσως από ένα μουσικό αυτί. Δείχνουν ότι έχουν περπατήσει πολλά χιλιόμετρα στην μέταλ και έχουν εμπνεύσει πολλούς άλλους που προσπαθούν να τους φτάσουν. Αυτό που μου αρέσει στην σκανδιναβική σκηνή είναι ότι βρίσκω τα πάντα εύκολα όσο δύσκολο είδος και να είναι. Από άφθονο συμφωνικό μέταλ μέχρι το απαιτητικό funeral doom όλα υπάρχουν σε αρκετή ποσότητα για να ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό ακροατή.
Σαν τελική αξιολόγηση θα βάλω στους Σουηδούς μάστορες του prog death metal ένα ωραίο 9/10 γιατί και το είδος είναι από τα δύσκολα αλλά και γιατί υπηρετούν σωστά την μουσική σκηνή για δεκαετίες επηρεάζοντας τους νέους που μπαίνουν τώρα στον χορό του αληθινού μέταλ ήχου. Μου άρεσε και η εισαγωγή στο τραγούδι Broken Cog με τα ψιθυριστά καθαρά φωνητικά που σε βάζει στο κλίμα του τι θα επακολουθήσει. Υπέροχο ατμοσφαιρικό κομμάτι σαν ξεκίνημα του δημιουργήματος.
Το tracklist του cd είναι το ακόλουθο:
1. Broken Cog
2. The Abysmal Eye
3. Light the Shortening Fuse
4. Phantoms
5. Ligature Marks
6. God He Sees in Mirrors
7. They Move Below
8. Kaleidoscope
9. Black Cathedral
10. I Am That Thirst
11. The Faultless
12. Armies of the Preposterous
13. Past Tense
Η τωρινή σύνθεση της μπάντας αποτελείται από τους εξής μουσικούς:
Jens Kidman – Φωνητικά
Fredrik Thordendal – Κιθάρα
Tomas Haake – Ντραμς
Mårten Hagström – Κιθάρα
Dick Lövgren – Μπάσο
Το cd κυκλοφόρησε την 1η Απριλίου του 2022 από την εταιρεία Atomic Fire Records.
Είδος: Prog death metal
Η διάρκεια του cd είναι περίπου 67 λεπτά.