Όταν βάζω στο σύστημα να ακούσω τους At the Gates ξέρω από πριν τι θα συμβεί μιας και ανήκουν στην γνωστή τριάδα των κλασικών μελωδικών death metal συγκροτημάτων του Γκέτεμποργκ. Οι φίλοι μας οι Σουηδοί λοιπόν ακολούθησαν τα χνάρια των συμπατριωτών τους In Flames σε αυτό (και όχι μόνο) το cd τους και προσπάθησαν να μαλακώσουν κάπως τον ήχο τους εισάγοντας τα γνωστά prog στοιχεία που ακούω παντού τώρα τελευταία.
Μερικές φορές κάτι τέτοιο είναι αναγκαίο γιατί πρέπει μια μπάντα να απλωθεί κάπως και να μαζέψει κοινό από όλες τις ηλικίες και όχι μόνο εμάς τους παλιούς metalheads. Κάτι τέτοιο είναι απόλυτα θεμιτό και κατανοητό από εμένα τουλάχιστον αρκεί να κρατάνε κάπως τα προσχήματα και να μην τους παρασύρει η κατηφόρα προς το πολύ μοντέρνο όπως πολλοί τελευταία έχουν μπλέξει. Στην συγκεκριμένη περίπτωση των At the Gates η πιο ελαφριά προσέγγιση σε εισαγωγικά του σκληρού μελωδικού τους death metal έγινε επιτυχημένα χωρίς να κουράζουν τον ακροατή.
Μπορεί να ακούγονται πιο soft από παρόμοιες μπάντες αλλά μην ξεχνάμε ότι και αυτοί βάλανε το λιθαράκι τους για να έχουμε το στυλ αυτό ακόμα και σήμερα ζωντανό. Μου ακούγονται σαν τους Meshuggah που ακούω πολύ συχνά δηλαδή ένα στυλ prog death metal με έμφαση στην μελωδία και την γρήγορη εναλλαγή ρυθμού από αργό σε έντονο σε αρκετά τραγούδια τους. Μπορώ να πω ότι το πηγαίνουν σωστά το πράγμα χωρίς να γίνονται In Flames, περισσότερο αλλάζουν προς την καλή πλευρά του μοντέρνου μελωδικού death metal σαν περίπου τους συμπατριώτες τους, τους θρυλικούς Dark Tranquillity.
Και στις ζωντανές τους εμφανίσεις τα πάνε μια χαρά αφού τους έχω ακούσει και αποδίδουν υπέροχα, μην ξεχνάμε ότι έχουν ιδρυθεί το 1990 και στην θέση τους άλλες μπάντες μετά από 30 και χρόνια έχουν γίνει παλτά. Είναι εξαιρετικοί μουσικοί που παίζουν φανταστικά όπου χρειαστεί. Παρόλο που δεν είμαι και πολύ φαν της σκηνής του Γκέτεμποργκ αυτό το cd το έχω ακούσει ήδη 6 φορές και μου αρέσει ιδιαίτερα. Μπορεί να μην έχει τον ξέφρενο ρυθμό ενός κλασικού death metal αλλά και οι αργές στιγμές του είναι πολύ ευχάριστες και μελωδικές.
Οι φίλοι μας δεν βγάζουν συχνά νέες δημιουργίες και καλά κάνουν γιατί το πολύ πράγμα χωρίς την απαραίτητη έμπνευση βγαίνει σκάρτο τις περισσότερες φορές. Πάντως τον ήχο τους τον έχουν εμπλουτίσει πολύ σωστά και με άλλα όργανα χωρίς να γέρνει πολύ προς μια κατεύθυνση. Έχω συνηθίσει και στα πολλά prog death metal τώρα τελευταία και αυτό μου αρέσει ιδιαίτερα. Το περίμενα πιο μέτριο να πω την αλήθεια ακούγοντας και άλλες κριτικές που ήταν και καλές και άσχημες.
Λογικό το βλέπω να μην αρέσει στους παλιούς φίλους της μπάντας όπως έγινε ακριβώς και με τους In Flames, εκεί σε μεγαλύτερο βαθμό βέβαια. Μια εξέλιξη δεν είναι πάντοτε κακή, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Να παίζουνε τα ίδια πράγματα πάνω από 30 χρόνια είναι πολύ δύσκολο, χρειάζεται και λίγη ποιοτική αναβάθμιση χωρίς να αλλοιωθεί η εικόνα της μπάντας φυσικά. Εδώ ακούω μπάντες από το 80 που παίζουν ακόμα τα ίδια και έχω βαρεθεί και δεν τους παρουσιάζω για να μην χαλάσω την εικόνα τους σαν κλασικά συγκροτήματα.
Κλείνοντας θα βάλω ένα 9/10 γιατί το βρήκα πολύ καλό για μοντέρνο death metal το cd των θρυλικών At the Gates και θα το συνιστούσα σε όλους τους φίλους να το ακούσουν προσεκτικά να δουν πως μια μπάντα μπορεί να επιβιώσει εισάγοντας σωστά τα κατάλληλα μοντέρνα στοιχεία στην μουσική της. Η παραγωγή και η εκτέλεση της δημιουργίας σε πολύ υψηλά επίπεδα όπως μας έχουν συνηθίσει άλλωστε οι θρύλοι του μελωδικού death metal.
Το tracklist του cd είναι το ακόλουθο:
1.Spectre of Extinction
2.The Paradox
3.The Nightmare of Being
4.Garden of Cyrus
5.Touched by the White Hands of Death
6.The Fall into Time
7.Cult of Salvation
8.The Abstract Enthroned
9.Cosmic Pessimism
10.Eternal Winter of Reason
Η σύνθεση της μπάντας αποτελείται από τους εξής ταλαντούχους μουσικούς:
Jonas Björler - Μπάσο
Adrian Erlandsson - Ντραμς
Tomas Lindberg - Φωνητικά
Martin Larsson - Κιθάρα
Jonas Stålhammar - Κιθάρα
Το cd κυκλοφόρησε στις 2 Ιουλίου του 2021 από την εταιρεία Century Media Records.
Είδος: Μελωδικό death metal
Η συνολική διάρκεια του cd είναι περίπου 46 λεπτά.