Ferum - Asunder / Erode review (2022 release)

Τους Ferum από την γειτονική μας Ιταλία δεν τους είχα ακούσει παρότι ακούω πολύ death doom γιατί μου αρέσει σαν είδος. Βέβαια τα παιδιά δεν είναι παλιοί στον χώρο, αυτή είναι η πρώτη τους μεγάλη κυκλοφορία. Δύο στοιχεία παρατήρησα αμέσως μόλις έβαλα το cd τους στο σύστημα. Το πολύ καλό εξώφυλλο του που είναι απόλυτα ταιριαστό με το ύφος της μπάντας και την φωνή της Samantha που στην αρχή δεν κατάλαβα ότι τραγουδούσε αυτή. Έχει αναλάβει τα 'σκληρά' φωνητικά με απόλυτη επιτυχία.

Η μπάντα μου βγάζει κάτι το cult στον ήχο της, πράγμα καλό για μένα που μου αρέσουν τα underground ακούσματα από όλα σχεδόν τα είδη. Είναι αργό βασανιστικό death doom όχι σαν αυτό που βγάζουν οι μπάντες από τον βορρά που μερικές φορές ρίχνουν και λίγο η αρκετό prog στοιχείο μέσα για να γίνει πιο εύπεπτο το αποτέλεσμα. Εδώ είναι πιο κοντά στο death αλλά σε slow motion του doom. Ενδιαφέρον σαν άκουσμα αλλά θέλω να δω πως θα το συνεχίσουν οι φίλοι μας πριν βγάλω τελικό συμπέρασμα.

Αν το πάνε έτσι στο underground κοινό μάλλον θα μείνουν εκεί και δεν θα έχουν την άνοδο που τους αρμόζει. Μπορούν βέβαια να το κάνουν όπως οι εξαιρετικοί Soliloquium αλλά δεν ξέρω αν θα ταιριάζει στο στυλ που θέλουν να δώσουν στην μπάντα. Βέβαια θέλει και προσοχή γιατί το πολύ μοντέρνο άκουσμα συχνά ξεφεύγει από αυτό που θέλουμε να ακούμε και έχει διαπιστωθεί σε πολλές περιπτώσεις.

Εδώ το doom των παιδιών πάει περισσότερο προς το funeral doom αν είχε και κάποιο ανάλογο όργανο για την ατμόσφαιρα. Ίσως να το δοκιμάσουν στο επόμενο τους δημιούργημα, θα ήταν καλή ιδέα. Ας ακούσουν τους Shape of Despair που είναι μετρ στο είδος και θα καταλάβουν. Για Swallow the Sun δεν το βλέπω γιατί είναι η φινλανδική σχολή που παίζει το μοντέρνο ωραιότατο doom. Αλλά για τους πρώτους με τον βαρύ μελωδικό αλλά απόκοσμο ήχο μπορεί να τα καταφέρουν να τους φτάσουν.

Τώρα που λέω για τους Swallow the Sun έβαλα το περσινό τους υπέροχο cd που το έχω ακούσει 500 φορές. Τέτοια ατμόσφαιρα και μελωδία δύσκολα συναντώ στα doom που ακούω. Βέβαια η κάθε χώρα έχει τον χαρακτηριστικό της ήχο στα δύσκολα κυρίως είδη της μέταλ όπως είναι και το doom σε όλες του τις μορφές, μελωδικό, death, funeral, prog και λοιπά.

Τους Shape of Despair δεν έχω καταφέρει να ακούσω ολόκληρο το cd τους, είναι σχετικά βαρύ αλλά πολύ μελωδικό. Είναι και μεγάλα τα τραγούδια όπως στα περισσότερα του είδους. Να επιστρέψω όμως στους φίλους μας από την Ιταλία και να πω ότι το cd τους είναι καλό για underground δημιούργημα και με πολύ καλή παραγωγή και εκτέλεση των συνθέσεων.

Στην αρχή θα αρκεστώ σε ένα 7/10 για μια πρώτη γνωριμία με τους φίλους μας και να πω ότι θα περιμένω να δω προς τα που θα πάνε τον ήχο τους. Θα μείνουν στον ίδιο ρυθμό η θα εισάγουν άλλα στοιχεία που θα τους κάνει πιο μοντέρνους. Με προσοχή βεβαίως για να μην αλλοιωθεί τελείως το στυλ της μπάντας. Πάντως για ένα πρώτο δείγμα είναι αρκετά ικανοποιητικό για το είδος πάντοτε. Να βάλω και ένα τραγούδι να τους ακούσετε και εσείς, ελπίζω να βρω κάτι φυσικά.

Το tracklist του cd είναι το ακόλουθο:

1. Halfhead
2. The Undead Truth
3. Desolate Vantaa
4. Belong
5. Monolithic Acquiescence
6. Entrails Of Linnahall
7. Resurgence In Bereavement
8. Outro – Spesso Il Male Di Vivere Ho Incontrato

Η μπάντα αποτελείται από τους εξής μουσικούς:

Samantha Alessi – Φωνητικά, κιθάρα
Matteo Anzelini – Μπάσο
Are Kangus – Ντραμς

Επίσης συμμετέχει και ο:
Mike Perun – Φωνητικά στο κομμάτι “The Undead Truth”

Το cd κυκλοφόρησε στις 19 Αυγούστου του 2022 από την εταιρεία Avantgarde Music.

Είδος: Death doom metal

Η συνολική διάρκεια του cd είναι περίπου 45 λεπτά.

Μπορείτε να το αγοράσετε από εδώ: