Οι Lost in Kiev από την Γαλλία είναι αρκετά χρόνια στο προσκήνιο και παίζουν ένα ωραίο post-rock με νόημα και οικολογικές προεκτάσεις όπως θα διαβάσετε παρακάτω στην βιογραφία τους. Δε είναι η απλή μπάντα που θα σου δώσει 10 τραγούδια για να περάσει η ώρα, τα παιδιά έχουν φιλοσοφήσει την ζωή και ξέρουν πως να παράγουν την ποιοτική μουσική. Διαβάστε την αναλυτική τους παρουσίαση και επανέρχομαι στο τέλος για μια αξιολόγηση του όλου δημιουργήματος.
'Για περισσότερα από δέκα χρόνια η μπάντα Lost in Kiev από την Γαλλία δημιουργούσαν τεράστιες, αφηγηματικές ατμοσφαιρικές ροκ δημιουργίες που τους οδήγησαν να παίξουν σε διάσημα φεστιβάλ όπως το Dunk!festival και το AMFest, καθώς και σε περιοδείες με συγκροτήματα όπως οι Enslaved ή οι Maserati . Μετά από τρία χρόνια αδράνειας που προκλήθηκε από την πανδημία, τα τέσσερα παιδιά από το Παρίσι επιστρέφουν με το νέο τους δίσκο Rupture που τους βλέπει να γυρίζουν σελίδα σε ένα νέο κεφάλαιο στη σημαντική καριέρα τους.
Ηχογραφημένο σε ζωντανό σκηνικό, το Rupture αφορά τα συναισθήματα της μπάντας για τις δραστικές περιβαλλοντικές αλλαγές που γίνονται αντιληπτές σε όλο τον κόσμο. Δείχνοντας την οικολογική τους αγωνία σε εννέα δυναμικά και εξερευνητικά κομμάτια, οι Lost in Kiev διοχετεύουν έναν ήχο ακατέργαστο και παρθένο, αγγίζοντας μια συναισθηματική δύναμη πέρα από οτιδήποτε έχουν κάνει στο παρελθόν.
Από τη Συμφωνία του Παρισιού το 2015, η κλιματική αλλαγή είναι ένα θέμα της διεθνούς πολιτικής ατζέντας και παρακολουθείται στενά από τα μέσα ενημέρωσης. Ωστόσο, με την πανδημία, τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις πρόσφατες αιχμές στις τιμές των καυσίμων και των τροφίμων, η προσοχή των μέσων ενημέρωσης στην άνοδο της θερμοκρασίας και στα οικοσυστήματα που εξαφανίζονται έχει μειωθεί κάπως, οπότε έρχεται την κατάλληλη στιγμή που η γαλλική τετράδα μας υπενθυμίζει αυτά τα πιεστικά παγκόσμια ζητήματα.
«Το Rupture είναι ένα άλμπουμ που φτιάχτηκε για να εκφράσει το πώς νιώθουμε για το οριακό σημείο μεταξύ του σύγχρονου πολιτισμού και της φυσικής ζωής», εξηγεί ο κιθαρίστας/συνθετικός παίκτης Maxime Ingrand. «Η πλανητική σταθερότητα κρέμεται από μια κλωστή λόγω της υπερβολικής κατανάλωσης και άλλων ανθρώπινων δραστηριοτήτων, ενώ πολλά πράγματα (ρύπανση, ζωή των ζώων, κατανάλωση ενέργειας) βρίσκονται σε οριακό σημείο. Αυτά είναι πράγματα που μας επηρεάζουν και προσπαθούμε να μεταγράψουμε μουσικά, τόσο αρνητικά όσο και θετικά».
Αυτοί οι αρνητικοί και θετικοί πόλοι βρίσκονται επίσης στη φιλοσοφία του Glenn Albrecht, του ανθρώπου που επινόησε τον τίτλο του πρώτου σινγκλ του άλμπουμ «Solastalgia», το οποίο θα μπορούσε να οριστεί ως «συναισθηματική ή υπαρξιακή δυσφορία που προκαλείται από την περιβαλλοντική αλλαγή». Ο Άλμπρεχτ υποστηρίζει ότι μπορούμε να βιώσουμε αρνητικά ψυχολογικά αποτελέσματα από καταστροφικές αλλαγές στο φυσικό μας περιβάλλον, αλλά και ότι μπορούμε να θεραπεύσουμε αυτή τη ζημιά εκτελώντας ενέργειες που θεραπεύουν αυτό το εγχώριο οικοσύστημα.
Αυτός ο λόγος φύσης εναντίον πολιτισμού λαμβάνει χώρα επίσης στο Rupture, όπου οι Lost in Kiev δημιουργούν στιγμές εξαιρετικής ομορφιάς και αρπαγής, που παραμορφώνονται αριστοτεχνικά για να δημιουργήσουν μια αίσθηση αποξένωσης και απογοήτευσης. Αυτές οι στιγμές καταγράφηκαν σε μια δυνατή ζωντανή ηχογράφηση με τον Amaury Sauvé στο The Apiary Studio στο Laval. Το ζωντανό σκηνικό δίνει στο Rupture μια αμεσότητα που μεταδίδει αμέσως τη φαντασία σας στην κύρια σκηνή των προαναφερθέντων post-rock φεστιβάλ.
Εκεί όπου τα προηγούμενα άλμπουμ όπως το Nuit Noire (2016) και το Persona (2019) περιείχαν μια τονική παλέτα που παρήχθη διεξοδικά που χαρακτηριζόταν από δείγματα προφορικού λόγου και τη ρετρό-φουτουριστική χρήση των συνθεσάιζερ, το Rupture έχει έναν πιο τραχύ και πιο άμεσο ήχο. Η αναγνωρίσιμη επιρροή του Vageli Papathanasiou και του Jean-Michel Jarre εξακολουθεί να γράφεται σε αυτόν τον δίσκο, αλλά σε αυτό το ζωντανό σκηνικό οι συνθετικές γραμμές των «Squaring the Circle» και «But You Don't Care» έρχονται πολύ κοντά, σχεδόν σαν να είμαι εκεί στο δωμάτιο με το συγκρότημα.
Αυτό που ξεχωρίζει τους Lost in Kiev από άλλα παρόμοια συγκροτήματα δεν είναι μόνο η τελειότητα του ήχου που παράγουν, αλλά και η σύνθεση και η μουσικότητά τους - στο Rupture η εμπειρία τους ξεχειλίζει. Η σύγχυση και ο τρόμος είναι απτά στο παίξιμο της κιθάρας, η έντεχνη χρήση του θορύβου και της παραμόρφωσης σας κρατούν να ακούτε προσεκτικά.
Ενώ αυτό το άλμπουμ ήταν ακόμα ηχογραφημένο με τον προηγούμενο ντράμερ Yoann Vermeulen, ο διάδοχός του Jérémie Legrand απέδειξε κατά την πρόσφατη περιοδεία του συγκροτήματος με τους Maserati ότι ταιριάζει άψογα με το αβίαστο και κομψό παίξιμό του. Κάθε τραγούδι χαρακτηρίζεται από μια λεπτή ισορροπία μεταξύ της επανάληψης και της εισαγωγής νέων ιδεών, ενώ κάθε μέρος αισθάνεται κατάλληλο και καμία από τις μουσικές ιδέες δεν υπερβαίνει ποτέ την ευπρόσδεκτη.
Ακόμη και το «Prison of Mind», σχεδόν ένα μελωδικό rock banger με τον Loïc Rossetti από τους The Ocean, εκπλήσσει με τη συνοπτική του σύνθεση και τη δημιουργική χρήση της φωνητικής αντίστιξης κατά τη διάρκεια του φινάλε του τραγουδιού. Με το Rupture, οι Lost in Kiev έχουν παραδώσει άλλο ένα tour de force που ξεπερνά τις προηγούμενες εξόδους τους από πολλές απόψεις. Κάθε τραγούδι είναι καθαρή μελαγχολική έκσταση και αρπαγή, ενώ βλέπει επίσης το συγκρότημα να βαδίζει σε νέους δρόμους.
Περνώντας από διάφορα επίπεδα δυναμικής σύνθεσης, αυτά τα εννέα κομμάτια σε ρουφούν εύκολα στην τόσο απαραίτητη αφήγηση της μπάντας, στην οποία αποκαλύπτουν τις ανησυχίες και τα άγχη τους. Το Rupture βλέπει τους Lost in Kiev στο πιο ακατέργαστο και αυθεντικό τους, και σε μια εποχή όπου οι κλιματικές ανησυχίες πρέπει να τεθούν ξανά στην ημερήσια διάταξη, το άλμπουμ είναι μια πολύ αναγκαία εμπειρία: ένα συναρπαστικό πορτρέτο της επιδεινούμενης σχέσης της ανθρωπότητας με τον πλανήτη της, αυτός ο δίσκος θα έχει απήχηση σε πολλούς οπαδούς του instrumental rock, τόσο αισθητικά όσο και συναισθηματικά.'
Αυτά ήταν σε γενικές γραμμές όλα όσα είχαν να μας περιγράψουν οι αγαπητοί Lost in Kiev για την ιστορία της μπάντας έως τώρα. Κλείνοντας την παρουσίαση μου θα πω ότι μου άρεσε το δημιούργημα των φίλων μας και πιστεύω θα αρέσει σε όλους τους φίλους του post rock /metal. Ακούστε το και αφήστε την γνώμη σας αν σας άρεσε το έργο των παιδιών. Θα Βάλω ένα 8.5/10 γιατί σίγουρα μπορούν και ακόμα καλύτερα και θα δω πως θα εξελιχθούν στο μέλλον τώρα που τους έμαθα.
Χαιρετισμούς στα παιδιά και καλή συνέχεια στο μουσικό τους ταξίδι. Όσον αφορά την παραγωγή και την μίξη του cd ήταν άψογη.
Το tracklist του cd είναι το ακόλουθο:
1.We Are
2.Prison of Mind
3.Squaring the Circle
4.Another End is Possible
5.But You Don't Care
6.Solastalgia
7.Digital Flesh
8.Dichotomy
9.Rupture
Η σύνθεση της μπάντας αποτελείται από τους εξής μουσικούς:
Maxime Ingrand – Κιθάρα, πλήκτρα
Dimitri Denat – Κιθάρα
Jean-Christophe Condette – Μπάσο, πλήκτρα
Jérémie Legrand – Ντραμς
Το cd κυκλοφόρησε στις 21 Οκτωβρίου του 2022 από την εταιρεία Pelagic Records.
Είδος: Post rock
Η συνολική του διάρκεια είναι περίπου 52 λεπτά.
Μπορείτε να το αγοράσετε από εδώ.