Η ιστορία πίσω από την δημιουργία του Kenshi είναι μια επική εξιστόρηση της τιτάνιας προσπάθειας ενός ανθρώπου παθιασμένου με την αγαπημένη μας τέχνη των video games. Ο Chris Hunt, Lead Designer της Lo-Fi Games, συγκρίνεται γρήγορα και εύκολα με τον γνωστό Ethan Hunt από τις Mission: Impossible ταινίες.
Μια δεκαετία πριν, ανέλαβε μια, φαινομενικά, αδύνατη αποστολή, να δημιουργήσει ένα game world χωρίς να έχει σπουδάσει προγραμματισμό ή game design. Μαθαίνοντας τα προγραμματιστικά κατατόπια μόνος του, ο αυτοδίδακτος Hunt τοποθετούσε το ένα μετά το άλλο τους δομικούς προγραμματιστικούς λίθους του δημιουργήματος του, ξοδεύοντας αμέτρητες ώρες από τον χρόνο του. Παράλληλα, εργαζόταν part-time σαν φύλακας για να βγάζει τα έξοδά του.
Η αρχική μορφή του Kenshi είναι προσωπικό του επίτευγμα δίχως την παραμικρή βοήθεια. Μόνος του το έφτιαξε, μόνος του το πούλησε μέσω της ταπεινής ιστοσελίδας του, μόνος του το προώθησε στο Steam. Το ειλικρινές ενδιαφέρον του κόσμου και η δημιουργία ολόκληρης κοινότητας γύρω από το παιχνίδι οδήγησαν στην πρόσληψη μιας μικρής ομάδας ατόμων για τον εμπλουτισμό, το στίλβωμα και την ολοκλήρωση του Kenshi, στην μορφή που το έχουμε σήμερα.
Η τύχη βοηθά τους εργατικούς
Η δοκιμασία του Chris Hunt μας πληροφορεί για την σημασία του Early Access στην παραγωγή ενός παιχνιδιού. Πολλοί έχουμε “στραβώσει” με την τάση των developers να πετάνε στην αγορά ημιτελή προϊόντα, αφήνοντας μας να περιμένουμε επ’ αόριστον μέχρι την τελική τους μορφή. Έχουν παρατηρηθεί μάλιστα και φαινόμενα εγκατάλειψης ενός project, με τον developer να τσεπώνει τα φράγκα από το Early Access και να το παρατά στην μοίρα του. Στον αντίποδα έχουμε ανθρώπους σαν τον ηρωικό Hunt και την ομάδα του που ρίχνουν όλα τα κεφάλαια του Early Access στην παραγωγή και τελειοποιούν το δημιούργημά τους, προσφέροντας στην κουλτούρα μας έναν ακόμα μύθο.
To Kenshi είναι ένα πραγματικό σχεδιαστικό επίτευγμα στο οποίο αναμειγνύονται gameplay συστατικά από ένα σωρό είδη. Στον πυρήνα του είναι ένα Survival RPG με γαρνιτούρα από squad-based tactics, city-building και crafting χαρακτηριστικά. Έχει την μορφή ενός τεράστιου sandbox με ανοικτό όλο τον κόσμο του εξαρχής για να τον εξερευνήσουμε.
Το βλέπουμε ως την επιτομή του emergent gameplay γιατί μας χαρίζει ένα game world με πολλαπλά συστήματα και κανόνες τα οποία διαπλέκονται τέλεια, προσφέροντας στον κάθε παίκτη μια ξεχωριστή, προσωπική εμπειρία. Η δυσκολία του είναι αδυσώπητη και η ήττα μας παραμονεύει από το πρώτο λεπτό. Ρυθμίζοντας μερικούς από τους κανόνες του ανασαίνουμε ευκολότερα και κερδίζουμε ένα χρονικό διάστημα προτού τα βρούμε σκούρα. Για παράδειγμα, δεν επιτρέπουμε στους ληστές να πλιατσικολογούν τα πράγματά μας, μειώνουμε τον δείκτη της πείνας όσο πάει κ.ο.κ.
Το παιχνίδι προσπαθεί να δώσει μια περιορισμένη αφηγηματική δομή στην επερχόμενη εμπειρία, επιτρέποντας μας να επιλέξουμε αν είμαστε έμποροι, περιπλανώμενοι, κανίβαλοι, κακοποιοί, κουλοί, γυμνοί, πάμφτωχοι κ.ο.κ. αλλά στην ουσία, μας αφήνει να φτιάξουμε την δική μας ιστορία. Η παραμετροποίηση του χαρακτήρα που θα επιλέξουμε προχωρά εις βάθος. Η επιλογή της φυλής είναι η σημαντικότερη απόφαση που θα κρίνει την πορεία μας.
Βλέποντας τα στατιστικά τους, αποφασίζουμε αν τα ποσοστιαία +- θα μας βοηθήσουν στους στόχους μας. Οι Humans είναι η ασφαλής επιλογή, ειδικά οι Greenlanders. Αυτούς επιλέξαμε στο πρώτο playthrough και τα πήγαμε καλά, αναπτυσσόμενοι με αργό αλλά σταθερό ρυθμό. Μας αρέσουν πολύ οι Skeletons στην αρχή του παιχνιδιού. Έχουν εξαλείψει την πείνα, αδιαφορούν για τις καιρικές συνθήκες και είναι σκληροί ως μέταλλο στις μάχες. Δυστυχώς η επιδιόρθωση τους απαιτεί σπάνια και ακριβά υλικά οπότε χάνουν γρήγορα τον αέρα του overpowered που διαθέτουν αρχικά.
Χρησιμοποίησε το ή χάσε το
Οι ομοιότητές του Kenshi με την πραγματική ζωή είναι εμφανείς. Η ζωή μας ξεκινά σαν ένα ασήμαντο πλάσμα σε ένα τεράστιο εξωγήινο φεγγάρι. Είμαστε αδύναμοι, μόνοι και πρέπει να παλέψουμε με νύχια και με δόντια για να αναπτύξουμε τα skills μας. Εδώ βρίσκεται και η ομορφιά του Kenshi. Τα abilities των χαρακτήρων μας ακολουθούν την λατρεμένη συνταγή των σοβαρών RPGs, δηλαδή δυναμώνουν όσο τα χρησιμοποιούμε. Σκάβουμε, χτυπάμε τους εχθρούς μας, χτίζουμε πράγματα, τρέχουμε, περπατάμε μουλωχτά και οι μπάρες των αντίστοιχων abilities ανεβαίνουν αδιάκοπα. Με το αποτελεσματικό στοιχείο του gameplay που περιγράψαμε, δικαιολογείται και απαλύνεται σε μεγάλο βαθμό το αναπόφευκτο grinding.
Ας μην γελιόμαστε, το χρήμα κυβερνά τον κόσμο, ακόμα και τον ρημαγμένο κόσμο του Kenshi. Δίχως χρήμα δεν μπορούμε να μισθώσουμε άτομα για να μας βοηθήσουν στις δραστηριότητές μας, δεν έχουμε πρόσβαση σε σοβαρό εξοπλισμό και μάλλον θα βρούμε τραγικό θάνατο στα χέρια των ληστρικών ομάδων που οργώνουν τον πλανήτη.
Για να βγάλουμε χρήμα το ρίχνουμε στο σκάψιμο αρχικά, στο κλέψιμο αν ανεβάσουμε τις stealth ικανότητές μας, ποιος ξέρει, μπορεί να ακολουθήσουμε και καριέρα Mandalorian και να βγάζουμε τα προς το ζην κυνηγώντας παρανόμους και εισπράττοντας τις αμοιβές για τα κεφάλια τους. Είναι διασκεδαστικό το παίξιμο με τα game mechanics, τους κανόνες και τα game dynamics, δεν θα απολαύσουμε ποτέ όμως το περιεχόμενο αν δεν θέσουμε εξαρχής τους προσωπικούς μας στόχους.
Αποφασίζουμε ποιος θα είναι ο ρόλος μας στο παιχνίδι (RPG δεν είναι;) και μετά πως θα τον πετύχουμε και προχωρούμε στις απαραίτητες διαδικασίες. Η ομορφιά του Kenshi βρίσκεται στην πολυπλοκότητά του η οποία θα μας κάνει ίσως να λοξοδρομήσουμε σε βάθος χρόνου. Τι και αν οραματιστήκαμε καριέρα σκληρού συμμορίτη όταν αντιλαμβανόμαστε ότι η δημιουργία του δικού μας faction είναι εφικτή;
Η τιμωρία των εγκλημάτων είναι παραδειγματική και μας αρέσει ιδιαίτερα το σύστημα εγκλήματος και τιμωρίας που επιβάλλεται. Γουστάρουμε την καταγραφή των σχέσεων μας με τα factions. Έτσι ξεχωρίζουμε φίλους και εχθρούς και αποφασίζουμε αν θα φιλιώσουμε με κάποιους ή θα αγριέψουμε με άλλους, αν θα μισθώσουμε ύπουλα άτομα για να “σβήσουν” την κακή μας υπόληψη.
Το interface είναι παρεμβατικό καθώς καλύπτει το ένα τρίτο της οθόνης, ταυτόχρονα όμως είναι τρομερά αναλυτικό και εύκολο στην εκμάθηση. Τα τραχιά γραφικά δεν βοηθούν στην αλληλεπίδρασή μας με τον κόσμο γι’ αυτό ο κέρσορας αλλάζει μορφή όταν βρίσκεται πάνω σε μέρος που χρήζει χειρισμού.
Το πλήκτρο που εμφανίζει τα αντικείμενα στο περιβάλλον είναι πραγματικά σωτήριο όπως και ο χρωματισμός των αντικειμένων που ανήκουν σε άλλους και, η απόκτησή τους, εκλαμβάνεται ως κλεψιά. Το πλήκτρο help εξηγεί πολύ καλά τα συστήματα του παιχνιδιού, το μόνο που μάθαμε μόνοι μας ήταν το machine.
Βαράμε μανιασμένα τα κοιτάσματα ορυκτών που βλέπουμε διάσπαρτα στην ύπαιθρο με σκοπό να πουλήσουμε τα ορυκτά στις πόλεις. Εκεί που κοπανούσαμε με μανία ένα κοίτασμα σιδήρου είδαμε τον χαρακτήρα μας να σταματά και διαβάζουμε την ειδοποίηση ότι η μηχανή του είναι γεμάτη. Ποια μηχανή σκεφτόμαστε ξύνοντας το κεφάλι, που είναι τα κοιτάσματα που εξορύξαμε και δεν τα βλέπουμε;
Με τα πολλά καταλάβαμε ότι έπρεπε να πατήσουμε δεξί κλικ στον βράχο και να μεταφέρουμε τα ορυκτά στο inventory για να συνεχιστεί η διαδικασία. Μας εντυπωσίασε θετικά η ποικιλία σε περιβάλλοντα με ξεχωριστή χλωρίδα και πανίδα, όπως και η ύπαρξη πολλών αντιμαχόμενων παρατάξεων στις πόλεις και τους καταυλισμούς. Μπαίνοντας σε διαφορετική βιόσφαιρα, αρχίζουμε να την μελετούμε και να ενεργούμε με βάση τα εμπειρικά δεδομένα.
Ψάχνουμε την θέση μας στον κόσμο
Η τρομακτική ποικιλία συστημάτων εξαπλώνεται και στον τεχνολογικό τομέα. Έχουμε στην διάθεσή μας εξαρχής μόνο κάποια βασικά τεχνολογικά σχέδια, για να σκαρφαλώσουμε στις ανώτερες τεχνολογικές βαθμίδες χρειαζόμαστε τεχνικά εγχειρίδια που είναι ακριβά και δυσεύρετα. Η δίψα μας για τεχνολογία μας σπρώχνει βαθύτερα στην εξερεύνηση του game world και κεντρίζει το ενδιαφέρον μας για βουτιά σε ερημωμένες εγκαταστάσεις της προ-αποκαλυπτικής εποχής.
Η αυτοματοποίηση της μάχης δεν μας ενθουσιάζει γιατί έχουμε περιορισμένο έλεγχο στην έκβασή της, συνάδει όμως με την role playing λογική όπου η έμφαση που δώσαμε σε στατιστικά και εξοπλισμό έχει τον πρώτο λόγο και όχι τα αντανακλαστικά μας. Βρήκαμε συναρπαστική την ύπαρξη προσθετικών άκρων μετά από ακρωτηριασμούς στην μάχη. Είναι μια ρεαλιστική προσέγγιση στον απάνθρωπο κόσμο που ζούμε και μας δίνει την ευκαιρία να ενισχύσουμε τους χαρακτήρες μας.
Καταλαβαίνουμε ότι ο αυθαίρετος περιορισμός των ατόμων που μπορούμε να εντάξουμε στο faction μας στοχεύει στην αποφυγή της απότομης πτώσης της απόδοσης της κάρτας γραφικών. Απαντούμε “σιγά τα αυγά” αφού η αναπαράσταση δεν είναι και ότι καλύτερο. Σε επίπεδο γραφικών το Kenshi είναι απλά ανεκτό, γεγονός αναμενόμενο λόγω του μικρού μεγέθους του developing team. Αντίθετα η δουλειά που έχει πέσει στο soundtrack είναι απίστευτη με ατμοσφαιρικούς ήχους και μελωδίες να μας πολιορκούν πανταχόθεν. Δεν είναι τυχαίο το ότι το soundtrack πωλείται ξεχωριστά από το παιχνίδι, μια αγορά που συνίσταται για τους εραστές της μουσικής.
Τα loading times τώρα, δοκιμάζουν την υπομονή όσων δεν διαθέτουμε SSD. Στα τεχνικά προβλήματα που αναφέραμε έρχονται να δώσουν λύσεις τα mods με το modding community του Kenshi να είναι από τα πιο φανατικά που υφίστανται. Υπάρχει σχετικό mod που ανεβάζει τον αριθμό των υποτακτικών μας στα εκατοντάδες άτομα, ανοίγοντας τον δρόμο για το χτίσιμο της προσωπικής μας αυτοκρατορίας.
Υπάρχουν χιλιάδες mods που προσφέρουν καταρράκτες ψηφιακού περιεχομένου στο παιχνίδι. Μας άρεσε το mod με το οποίο μπορούμε να κλέψουμε ολόκληρες πόλεις, να τις κάνουμε δικές μας! Η Lo-Fi Games αναγνωρίζει τις προοπτικές του modding στον τεράστιο κόσμο του Kenshi γι’ αυτό περιλαμβάνει ενσωματωμένο mod tool που φορτώνεται ξεχωριστά.
Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι από την εξελικτική διαδικασία που ακολουθεί το A.I. Δεν έχει σημασία αν θα δράσουμε ή θα ξαπλώσουμε σε ένα βράχο για να λιαστούμε σαν σαύρες. Η ζωή εξελίσσεται αδιάκοπα στον κόσμο του Kenshi. Εγκλήματα διαπράττονται, ισορροπίες δυνάμεων μεταξύ των factions αλλάζουν, τα στοιχεία της φύσης σφυροκοπούν ανελέητα και απροειδοποίητα το τερέν.
Δρώντας στα πλαίσια του game world, δοκιμάζουμε τις αντιδράσεις του A.I. και ανακαλύπτουμε ότι είναι απόλυτα ρεαλιστικές. Πάμε να κλέψουμε ένα μαγαζί την νύχτα και ο παραμικρός ήχος ξυπνά το ιδιοκτήτη που θα μας περιλάβει.
Βλέπουμε ομάδα ληστών να πολιορκεί μια πόλη προκαλώντας απώλειες στον άμαχο πληθυσμό, δαπανούμε τις πολύτιμες φαρμακευτικές μας προμήθειες για να βοηθήσουμε τον κόσμο και εισπράττουμε τις έκπληκτες ευχαριστίες τους. Κανίβαλοι αρπάζουν μέλος της ομάδας μας για να το φάνε, καθυστερούμε να επιτεθούμε στο εχθρικό στρατόπεδο λόγω προετοιμασιών και βρίσκουμε τον άνθρωπο μας... ψημένο στην σούβλα.
Ο ανελέητος τραμπουκισμός των bandits που περιφέρονται στην ύπαιθρο προς αναζήτηση λείας θα μπορούσε να θεωρηθεί σαν αρνητική όψη του A.I. Δεν είναι δυνατόν μια μικρή ομάδα ληστών να επιτίθεται σε πάνοπλη ομάδα αφού είναι οφθαλμοφανές ότι θα συντριβεί. Εντούτοις, σε έναν κόσμο κυριαρχούμενο από την απελπισία, γίνεται να θεωρήσουμε αυτές τις αυτοκτονικές απόπειρες του A.I. ως ένα δείγμα απόγνωσης του πληθυσμού.
Και η ζωή συνεχίζεται
Το Kenshi είναι ένας έξοχος εξομοιωτής ζωής σε απελπιστικές συνθήκες. Πέφτουμε στην κολασμένη του ατμόσφαιρα με μηδενικό status και πασχίζουμε να επιβιώσουμε και να ξεχωρίσουμε στον μετα-αποκαλυπτικό του κόσμο. Εμπεριέχει τόσα πολλά συστήματα, ράτσες, factions, lore, περιβάλλοντα, τεχνολογίες, εξοπλισμούς και περιοχές για να ερευνήσουμε ώστε παρεμβαίνει αποφασιστικά στον ελεύθερο χρόνο μας.
Η αντοχή του στον χρόνο είναι ανυπολόγιστη διότι είναι απίθανο να υπολογίσουμε πόσες καινούργιες ιστορίες θα βιώσουμε αν δεν ασχοληθούμε μαζί του για μήνες. Με βάση τα παραπάνω, η τιμή του προσεγγίζει δικαιολογημένα τα 30 ευρώ και η διαφαινόμενη δημιουργία ενός sequel δημιουργημένου με την Unreal Engine μας προειδοποιεί ότι θα “χρηματοδοτήσουμε” ξανά την Lo-Fi Games σε μελλοντικό χρόνο.
Αρχική δημοσίευση: Gameworld