Σοκ και δέος. Μόνο με αυτές τις τρεις λέξεις θα μπορούσα να περιγράψω τα συναισθήματα που μου δημιούργησε το ντεμπούτο άλμπουμ των Αθηναίων Triumpher. Αν και γνώριζα εκ των προτέρων ότι πρόκειται για παλιές καραβάνες, καθώς δύο μέλη τους βρίσκονταν στους εξαιρετικούς (και διαλυμένους πια) Saboter, ομολογώ ότι δεν περίμενα να ακούσω τέτοιο αποτέλεσμα, στην...
Μετά από μια αρκετά μακρά δισκογραφική απουσία, επτά ετών περίπου, οι αγαπητοί μας Enemy of Reality επιστρέφουν με την τρίτη τους απόπειρα. Όμως, το γεγονός ότι οι Αθηναίοι δεν ήταν τόσο ενεργοί δισκογραφικά, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις δεκάδες συναυλίες που έδωσαν από το 2016 μέχρι σήμερα (και μια αξιόλογη παρουσία στο περσινό Release...
Πιθανότατα να ακούτε πρώτη φορά για τους Host. Ωστόσο, δεν πρόκειται για κάτι εντελώς καινούριο στα μουσικά δρώμενα, αλλά για ένα «πειραματικό» project των Greg Mackintosh/Nick Holmes, δηλαδή των δύο βασικών πυλώνων των Paradise Lost. Η λέξη πειραματικό μπαίνει σε εισαγωγικά, καθώς με την παρούσα δουλειά, οι δύο Βρετανοί επιχειρούν μια επιστροφή στον ήχο του...
Τη χρονιά που μας πέρασε, είχαμε τους Riot City και τους Sumerlands, για να σβήσουν τη δίψα μας για το παραδοσιακό metal. Φέτος είναι η σειρά των Σουηδών Air Raid για να κάνουν ποδαρικό, κυκλοφορώντας το τέταρτο δίσκο τους και, κατά μεγάλο ποσοστό, καλύτερό τους.
Οι In Flames είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση μπάντας. Ήταν αυτή που μαζί με τους At The Gates και τους Dark Tranquility ξεκίνησαν αυτό που ονομάζουμε ως «Σουηδικό μελωδικό death» ήχο, ο οποίος μέχρι και σήμερα συνεχίζει να διατηρεί το ενδιαφέρον αρκετών οπαδών του σκληρού ήχου.
Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα μετά την εμφάνιση της προηγούμενης γενιάς κονσολών, έχουμε δει κάμποσα remasters παιχνιδιών. Εντούτοις, πολλά από αυτά δεν απέκτησαν ιδιαίτερο νόημα για τον παίκτη, καθώς δεν είχαν περάσει παρά ελάχιστα χρόνια από την αρχική τους κυκλοφορία. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που το remaster έχει πραγματική ουσία, καθώς για διαφόρους λόγους, το πρωτότυπο παιχνίδι...
Τα one-man projects σαν το The Sundew είναι πάντα αξιοθαύμαστα. Το γεγονός ότι ένας άνθρωπος αναλαμβάνει να χτίσει από το μηδέν ένα ολόκληρο adventure (σενάριο, γραφικά, interface κλπ) είναι πραγματικός άθλος – όσοι έχετε ασχοληθεί με προγραμματισμό, αντιλαμβάνεστε τι εννοώ. Συχνό επακόλουθο ενός τέτοιου project είναι o μεγάλος χρόνος ανάπτυξης και η, συνήθως, μικρή διάρκεια...
Το “Passive Aggression” των Amken είναι μια κυκλοφορία που είχε διαφύγει της προσοχής μου, όταν κυκλοφόρησε τον περασμένο Αύγουστο. Όντας το δεύτερο δημιούργημα των Αθηναίων thrashers, το οποίο φτάνει στα αυτιά μας πέντε χρόνια μετά το ντεμπούτο τους, κατόπιν πολλαπλών ακροάσεων, αποδεικνύεται ένας πραγματικά πολύ δυνατός δίσκος.
Γενικότερα, δεν είμαι και ο μεγαλύτερος οπαδός του λεγόμενου «συμφωνικού» metal στο οποίο ανήκουν οι Beyond The Black. Ο λόγος είναι ότι συχνά, ο ήχος τους μου ακούγεται παραφορτωμένος, ενώ ουκ ολίγες φορές, εκτιμώ ότι επικαλούνται τις συμφωνικές ορχήστρες (στουντιακές ή πραγματικές, δεν έχει σημασία) για να καλύψουν τις αδυναμίες του υλικού τους. Δεν είναι...
Το «σπορ» της αναζήτησης καινούριων τίτλων είναι συχνά μια αρκετά ευχάριστη διαδικασία. Πόσο μάλλον όταν συνοδεύεται από αξιόλογα ευρήματα που δεν έχουν ακουστεί τόσο πολύ όσο θα έπρεπε. Μία τέτοια περίπτωση είναι το Blast Brigade VS The Evil Legion of Dr. Cread (μιλάμε για τίτλο, όχι αστεία) της Allods Team Arcade, το οποίο πρόκειται για...
