διάσημη μπάντα

Σίγουρα αρκετός κόσμος δε συμμερίζεται την εν λόγω άποψη, αλλά οι Arch Enemy εδώ και αρκετά χρόνια θεωρούνται ένα από πιο «καυτά» ονόματα της heavy metal σκηνής. Σε αυτό οφείλονται αρκετοί παράγοντες, μεταξύ αυτών το σχετικά εμπορικό είδος που παίζουν (για το metal χώρο πάντα), που συνδυάζει τα σκληρά φωνητικά της εντυπωσιακής τραγουδίστριας Alissa White-Gluz...

Ψάχνοντας στο συρτάρι με τις μπάντες από την Γερμανία βρήκα τα πολλά cd των Lacrimosa. Σκέφτηκα ότι δεν τους έχω ακόμη παρουσιάσει μιας και δεν ατόφιο μέταλ όπως το εννοούμε οι φανς αλλά ωραιότατο gothic rock προς σκοτεινό ατμοσφαιρικό ορχηστρικό rock η darkwave όπως το λέω απλά. Έχουν από όλα τα καλά στα τόσα χρόνια...

Όταν θέλω να ακούσω κάτι καλό και ποιοτικό σε doom metal αμέσως βάζω στο σύστημα κάποιον από τους Paradise Lost, My Dying Bride, Funeral και Swallow the Sun για πιο βαριές ακροάσεις. Είναι μερικές μπάντες που ξέρεις από την αρχή ότι έχουν την δυνατότητα και το ταλέντο να σε κάνουν να ευχαριστηθείς και να μην...

Μόλις ήρθε και το ολοκαίνουριο cd των θρυλικών Amon Amarth που περίμενα καιρό να ακούσω και να αξιολογήσω. Οι αγαπημένοι βίκινγκς από την Σουηδία επέστρεψαν με την δωδέκατη στούντιο ηχογράφηση τους στο γνωστό τους στυλ που τους έχουμε γνωρίσει τόσα χρόνια που είναι στο προσκήνιο. Και έχουν συμπληρώσει φέτος τα 30 χρόνια από τότε που...

Αναρωτιέμαι αν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για να υποδεχτούμε όλοι μαζί στο φιλόξενο ψηφιακό και μουσικόφιλο "σπίτι" μας τους Σουηδούς Therion. Οι πρωτοπόροι αυτοί του συμφωνικού μέταλ, άρχισαν την μακροχρόνια πορεία στην μέταλ σκηνή από τον χώρο του death metal. Αργά αλλά σταθερά, ο ήχος τους μεταμορφώθηκε εντελώς και τα συμφωνικά στοιχεία κυριάρχησαν, δημιουργώντας ένα φανταστικό...

Είναι δύσκολο για μένα να κρίνω μια τεράστια μπάντα σαν τους Iron Maiden σε οτιδήποτε κι αν κυκλοφορήσουν. Βλέπετε μεγάλωσα με αυτούς συντροφιά, τους άκουγα στο ράδιο παλιά και στα κασετόφωνα της εποχής και πάντα τραγουδούσα το Aces High, το Can i Play with Madness και το περίφημο Two Minutes to Midnight. Μπλουζάκι, αφίσα στο...

Επιτέλους ήρθε η ώρα να αναφερθώ και στην αγαπημένη μου μπάντα, τους θρυλικούς Accept και την πιο πρόσφατη κυκλοφορία τους με τον τίτλο Too Mean To Die. Δεν ξέρω πως είχε παραπέσει το cd και δεν το είχα δει νωρίτερα. Με τόσες νέες κυκλοφορίες που έρχονται σαν την βροχή χάνω και τις κυκλοφορίες από τις...

Helloween. Μια απλή λέξη η οποία χωράει σχεδόν 40 χρόνια μέταλ ιστορίας μέσα της. Σηκώνει δε και ένα σωρό αναγραμματισμούς και ερμηνείες οι οποίες ενισχύουν περαιτέρω την θρυλική υπόστασή της. Θα μπορούσαμε να την μεταμορφώσουμε σε Hello - Win δηλαδή Γειά σας - Νίκη, μια παράφραση που θυμίζει λίγο το ρηθέν από τον Ιούλιο Καίσαρα...

Από εδώ το πάω από κει το πάω στο συμφωνικό μέταλ πάντα καταλήγω, οι αγάπες δεν κρύβονται. Είπα λοιπόν να κάνω και μια μία μίνι κριτική στους πασίγνωστους Leaves' Eyes, την εξαιρετική μπάντα που ίδρυσε το σχετικά μακρινό 2003 η αγαπητή Liv Kristine όπου μετά την παρουσία της στους Theatre of Tragedy και την στροφή...

Τα πολλά λόγια για την ιστορία των Helloween είναι περιττά για αυτό ας ρίξουμε μια ματιά στην πιο πρόσφατη δημιουργία τους στο review που ακολουθεί. Πρόκειται για τη μπάντα που ουσιαστικά δημιούργησε ολόκληρο ιδίωμα, αφενός με το speed/thrash κεραυνό “Walls of Jericho” του 1985, αφετέρου με τα δύο “Keeper of the Seven Keys” του 1987...